ZÜHRE-Yİ HİNDİ - ABDÜLHAK HAMİT TARHAN
Yeşil giymiş emînim ben gelenden
Ya cennetten gelir yâhut çemenden
Tamâmıyle çekilmişti harâret
Harâret bende toplandı o demde
İnerdi kûhtan yalnızdı hem de
Fakat manzar değil bundan ibâret
Olurdu cânib-eyninde nümâyân
Gezen tâvûslardan bir hiyâbân
Hemen her bir kademde bir nezâret
Güzellik kaabil-î ihfâ değildir
Bunun da hâricinde müstedildir
Nüfûz etmiş siyâbından o hâlet
O bir sîm-âba benzer sâf bir hüsn
Yeşil giymiş değil şeffâf bir hüsn
Çemenlerden pezîrâ-yî hadâret
Dağılmış âf-tâb eşcâr içinde
Eser hoş bir nesîm envâr içinde
Perîlerden meleklerden beşâret
Bu hey'ette ne mümkün bir sitâre
O bir kızdır müekkel nev-bahâre
Çemenler pâyına eyler dehâlet
Yakın görmekteyim benden fakat dûr
Ağaçlıklar içinde bir şeyil nûr
Şeb-î nîlî-yi meh-tâba rekaabet
Cehennemler sönermişce o esnâ
Güneş batmıştı mahv olmuştu ammâ
İnerdi kûhtan bir böyle âfet
Hulûl etti o birden reh-güzâre
Şitâbından çekildim bir kenâre
Yakından bakmaya gelmezdi taakat
Yakından bakmaya hâcet de yoktu
Peyinden gitmeğe cür'et de yoktu
Şaşıp kaldım güzâr etti nihâyet
Olurdu renkler peydâ izinden
Tebessüm yâl ü bâlinden dizinden
Nesîmindense reyhân-î şebâbet
Cesâret vermedi tahrîk-i pâye
Fakat gönlümde tahrîk-î hevâye
Yetişti gördüğüm şekl ü kıyâfet
Biraz sonra belâ-yî rîh-i menhûs
Çıkıp baktım ağaçlar hep zemin-bûs
Ederler gittiği semte işâret
Sehâb ü cûy-bâr ü şâm yek-ser
Mehâsinden ne varsa hep sefer-ber
İlâh'il hüsne kılmışlar refakat
Nedir? derdim, koşup dehşetle her sû
Hayât-î yâr-ı zâyi'dir, nedir bu?
Bu zulmet-gehte sahrâ-yî kıyâmet
(Bunlar Odur)
İLGİLİ İÇERİK
ABDÜLHAK HAMİT TARHAN ŞİİRLERİ
