İSTANBUL TÜRKÜSÜ - ORHAN VELİ KANIK 
İstanbul'da, Boğaziçi'nde,
Bir fakir Orhan Veli'yim;
Veli'nin oğluyum,
Târifsiz kederler içinde.
Urumelihisarı'na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuştum:
'İstanbulun mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
Edalı'm,
Senin yüzünden bu hâlim.'
'İstanbulun orta yeri sinema;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
Sevdalı'm,
Boynuna vebalim!'
İstanbul'da, Boğaziçi'ndeyim;
Bir fakir Orhan Veli;
Veli'nin oğlu;
Târifsiz kederler içindeyim.
İLGİLİ İÇERİK
ORHAN VELİ KANIK HAYATI ve ESERLERİ
ORHAN VELİ ve GARİP ŞİİRİNİN GEREKÇELERİ
ORHAN VELİ VE GARİP AKIMI DOĞUMUNUN 100. YILINDA
ORHAN VELİ’DEN NAHİT HANIM’A AŞK İLE…
