BOZLAK
Halk edebiyatımızda bir ezgi türü. Konusunu aşiret kavgalarından, kan davalarından, aşk maceralarından alır. Çoklukla Güney ve Orta Anadolu bölgelerinde söylenir. Afşar bozlağı, Urum bozlağı gibi türleri vardır.
ÖRNEKLER
Ay Dost... Aman...!
Şıhların başında pir idi dağlar
Memiş küheylanı tavlaya bağlar
Nuri Bey Vurulmuş aşiret ağlar
Ay Dost... Aman...!
Aşiretin meulul galdı Nuri Bey
Yavrılar ortada galdı Nuri Bey
Ay Dost... Aman...!
Körolası Çerkez nereden geldin
Guyumcuyum deyi çayora kondun
Alnı top kekilli yiğidi vurdun
Aşiretin meulul galdı Nuri Bey
Yavrılar ortada galdı Nuri Bey
Ay Dost... Aman...!
Çekin dor atımı da binek daşına
Kim garışır şu feleğin işine
Yavrılarım yattı benim düşüme
Aşiretin meulul galdı Nuri Bey
Yavrılar ortada galdı Nuri Bey
Ay Dost... Aman...!
Ne Çabuk dolandı Bugaz’ın özü
Gargalar mı oydu ela gözünü
Üstüme döktüler lavanta tozu
Aşiretin meulul galdı Nuri Bey
Yavrılar ortada galdı Nuri Bey
****
Misis köprüsü de mühengi aştı
Karalar ho dedi Buruk'a düştü
Sırkıntı Menemen hep yalın kaçtı
Hani kabak Hasan Kodaz Ali'niz
Avşar'ın uyluğu tutmuyor atta
Tecirli de kaçtı gitti firkatta
Cerit'(in) hopuru var yarsuvat'ta
Boz kartala pay oldu ya ölünüz
Bozdoğan davaya girmeden kaçtı
Reyhanlı beyi de Halep'e düştü
Kozanoğlu duydu buna pek şişti
Hani ya hiç beri gelmez biriniz
Çekildi Avşar'ın atlısı bindi
Cerit'in üstüne peştemal döndü
Göçmüş Sırkıntılı yurduna kondu
Nerde kaldı kolu bağlı Deli'niz
Der Dadal'ım hani beyler kalanı
Mistik Paşa'm ne tez tuttun Belen'i
Çapanoğlu gene yaptın planı
Hani sizin çakmak çalan eliniz
Dadaloğlu
