BU DÜNYALAR BİZİM ÇOCUKLAR (TİYATRO) - YİĞİT TUNCAY - II. PERDE

II. PERDE
PETER PAN - Evet çocuklar, izlediğiniz gibi Hansel sonunda denize kavuştu. Kavuştu da bu yaptığı doğru muydu acaba? İnsanlar sevdiklerine kavuşmalı elbet. Ama ruhlarını başıboş bırakmaları güzel mi acaba? O güzelim ruh başıboş kalınca, tek başına kalınca ne kötülükler gelir acaba başına hiç düşündünüz mü. İster misiniz biz de Hansel'in ruhunu izleyelim.. İstiyorsunuz. Güzel. Ee, o zaman maceralar ülkemize geri döneceğiz demektir. Aralayalım o ülkenin kapısını yeniden ve görelim neler oluyor? Evet açılsın kapılar, görünsün oyuncular ve yaşansın maceralar. (MÜZİK GİRER)
(PERDE AÇILIRKEN IŞIKLAR BALIKÇI KULÜBESİNİ AYDINLATMIŞTIR.)

DEDE - Hanselll... Hanselll.... Neredesin oğlum? Hanselll...

PETER PAN - Pitkin dede..
DEDE - Kimsin?
PETER PAN - Benim dede, Peter Pan.
DEDE - Böyle pat diye karşıma çıkmıyor musunuz yüreğime iniyor. Aynı şeyi Hansel'de yapıyor bana.
PETER PAN - Özür dilerim dede seni korkutmak istemedim inan bana. Hansel nerelerde?
DEDE - Ne bilirim nerelerde? İki saattir onu arıyorum.
PETER PAN - Niye arıyorsun Hansel'i?
DEDE - Nasıl aramam çekti gitti. Sen gördün mü ha gördün mü?
PETER PAN - Eeee, gördüm galiba.
DEDE - Nasıl galiba? Gördün mü görmedin mi?
PETER PAN - Eee, şey, evet gördüm.
DEDE - Nerede gördün?
PETER PAN - Bir dakika dede şimdi hatırlayacağım, inan bana.
DEDE - Evladım ya karada gördün ya denizde nerede?
PETER PAN - Haa evet denizdeydi, denizde.
DEDE - Ne yapıyordu denizde?
PETER PAN - Şey, şey yapıyordu denizde.
DEDE - Balık mı avlıyordu?
PETER PAN - Hem evet, hem hayır.
DEDE - Ne demek bütün bunlar? Yoksa, yoksa sen benden bir şey mi saklıyorsun?
PETER PAN - Sizden ne saklayabilirim ki Pitkin dede?
DEDE - Şimdi sen Hansel'i gördün mü?
PETER PAN - Ben, ben Hansel'i görmedim.
DEDE - Çocuğum, az evvel gördüm dedin ya. Peter oğlum sen bu gün iyi misin?

PETER PAN - Çok iyiyim Pitkin dede, inan çok iyiyim. Yalnız galiba biraz dalgınım o kadar.

DEDE - Yani görmedin. O halde aramaya devam edeceğiz. Vay vay vay.. Bu bacaklar öldürecek beni... (Sahnenin diğer yanına doğru giderek.) Hansellll... Hansellll... Hansel... (ÇIKAR)

PETER PAN - Gördünüz değil mi çocuklar? Kötü bir şey yaptım biliyorum. Ama ne yapabilirdim, söyler misiniz? Gerçeği söyleseydim dedenin yüreğine iner, hastalanırdı. Torununun böyle bir şey yaptığını bilse üzülürdü... Hem sizler de lütfen Hansel'in yerini söylemeyin olur mu?
Evet çocuklar. Hansel'in ruhu, Hansel'den ayrıldıktan sonra çok uzun bir yolculuğa çıktı. Hansel'i tekrar kazanmak için ona Papalina'dan daha ilginç şeyler bulmak zorundaydı. Bunu için ilk olarak akıl ve beceri aynasını aramaya koyuldu. Evet yanlış duymadınız. Akıl ve beceri aynası dedim. Onu elde edip Hansel'e getirse belki gene onu kazanabilirdi. Uzun bir yolculuktan sonra, Hindistan’a varmıştı. Akıl ve beceri aynasının orada olduğunu öğrenmiş ve yerini de saptamıştı. İster misiniz şimdi onu izleyelim? Evet Hindistan’dayız. (Işıklar ve müzik değişir. Ruh seyircilerin arasından geçerek yavaş yavaş sahneye doğru ilerler. Sahneye yaklaştıkça müzik Hint ezgilerine dönüşür. Sahnenin ortasında bir Rahip belirir. Yerde oturmaktadır. Ruh sahneye çıkınca müzik hafif hafif kaybolur.)

RUH - Merhaba.
RAHİP - Merhaba. Kimsin sen?
RUH - Ben bir ruhum.
RAHİP - Kimin ruhusun?
RUH - Hansel adında, İskoçyalı bir balıkçının ruhu.
RAHİP - O dediğin balıkçı öldü mü?
RUH - Hayır efendim ölmedi.
RAHİP - O halde seni niye böyle başıboş bıraktı?
RUH - Papalina adlı bir deniz kızını sevdi. Onunla denize inebilmek için beni bedeninden ayırdı.
RAHİP - Evet anladım. Buralara kadar niye geldin peki?
RUH - Rahip Şangay'ı arıyorum.
RAHİP - Ne yapacaksın onu?
RUH - Akıl ve beceri aynasının yerini tek bilenin o olduğunu duydum.
RAHİP - Akıl ve beceri aynası ha? O aynayla ne işin var? Nerede kullanacaksın akıl ve beceriyi?
RUH - Ben kullanmayacağım. Akıl ve beceriyi Hansel'e götüreceğim. Tekrar onu kazanmak. Onun bedenine girmek istiyorum Aziz Rahip.
RAHİP - Güzel, güzelde tekrar niye o bedene girmek istiyorsun onu anlayamadım.
RUH - Başıboş olmaktan kurtulacağım.
RAHİP - Niye, bak özgürsün işte, fena mı?
RUH - Yüreksiz bir özgürlüğün hiçbir değeri yok ki rahip efendi.
RAHİP - Evet anladım oğlum. Ruh bile olsa herkesin yeri olmalı öyle değil mi?
RUH - Ben de böyle düşünüyorum efendim. Şimdi bana rahip Şangay'ın yerini söyler misiniz?
RAHİP - (AYAĞA KALKAR) Gel benimle. (ÜSTLERİNDEKİ IŞIK SÖNER SAĞ KÖŞEDE BİR BAŞKA IŞIK BELİRİR. ADETA BİR TAPINAKTIR BURASI. ÇEŞİR ÇEŞİT AYNALAR GÖRÜRÜZ)

RAHİP - Evet işte o sözünü ettiğin aynalar burada başıboş ruh.
RUH - İyi de, bunlardan hangisi akıl ve beceri aynası? Hem affedersiniz, hani beni Rahip Şangay'a götürüyordunuz? Hani nerede o?
RAHİP - Rahip Şangay benim.
RUH - Siz mi? Nasıl emin olabilirim?
RAHİP - Burayı benden başka kimse bilmez.. Bir de sen gördün şimdi.
RUH - Peki söyleyin öyleyse bunlardan hangisi akıl ve beceri aynası?
RAHİP - Güçsüzlere güç verir bu aynalar. Akıl ve beceri aynası dışında kalan aynalar fikir aynalarıdır. Akıl ve beceri aynası bir tanedir işte şu gördüğün. Buna sahip olan her şeyi bilir. Hiçbir şey ondan geri kalamaz.. Bir tek koşul var. İnanmak şart.
RUH - Ben, ben ona inanıyorum. (Aynayı alır) Evet, evet Hansel'in bedenine tekrar kavuşacağım. (Ruh eliyle rahibin gözüne dokunur.)
RAHİP - Ahhh, gözlerim, gözlerim görmüyor.. Beni aldattın. Aldattın beni.
RUH - Vücudum olmadığı için akıl ve beceri alamam ben. Bunu Hansel'e götüreceğim. Ona vereceğim bunu.. Hadi hoşçakal Rahip Şangay.
(Ruh koşarak çıkar)
RUH - Dur gitme. Gözlerimi iyileştir. Beni kör bırakma yalvarırım. Ben sana iyilik ettim. Lütfen lütfen iyileştir gözlerimi.

IŞIK SÖNER - ORTADA YANAR... DEDE HANSEL’İ ARAMAKTADIR
DEDE - Hanselll... Hansel.. Oğlun neredesin? Cevap ver oğlum. Geri dön oğlum.. Dünyadaki tek varlığım, Hansel oğlum neredesin?
DEDE BİR YANDAN KAYBOLUR - DİĞER YANDAN PETER PAN GİRER...
PETER PAN - Gördünüz değil mi çocuklar, zavallı Pitkin dede durmadan torununu arıyor. Ruh derseniz, dünyanın öteki ucunda, Hansel’in kalbini kazanabilmek için hırsızlık bile yapıyor. Bakalım Hansel buna kanacak mı? Görmek ister misiniz? Açalım mı hayal perdemizi? Ha? Seyredelim mi? Evet, açılsın kapılar, aralansın perdeler ve görünsün serüvenler.
DENİZ KIYISINDA RUH DURMUŞ SESLENMEKTEDİR...

RUH - Hanselll... Hanselll...

HANSEL - (Çok gerilerden, dekor arkasından gelen bir sesle) Niçin, niçin beni çağırıyorsun? Ben sana beni arama demedim mi?

RUH - Dinle Hansel lütfen dinle. Çok önemli. Senin için taaa Hindistan’a gittim. Sana akıl ve beceri aynasını getirdim. İnan senin için.
HANSEL - Ne yapacağım ben bu aynayı?
RUH - Dünyanın en becerikli ve en akıllı insanı olacaksın Hansel.
HANSEL - Unutma ki sevgi, akıl ve beceriden daha önemlidir.
RUH - Hayır Hansel. Salt sevgi yaşatmaz insanı. Akıl ve beceri çok daha önemlidir.
HANSEL - Hayır ruhum, hayır. Beni bir daha kesinlikle rahatsız etme. Bu seni son uyarışım.
RUH - Dur gitme Hansel, ne olur beni yeniden al bedenine. Beni yalnız bırakma.
HANSEL - Benim mutluluğumu bozma. Çıkma bir daha karşıma. Hoşça kal. (GİDER)
RUH - Yine geleceğim.. Bu kez başka dünya nimetleriyle. Unutma yine geleceğim. Hansel... Hansel... Gitti. Gitti.. Olsun, yılmayacağım. Başka dünya aldatmacılarından getireceğim. Yılmayacağım. (Hızla çıkar)
PETER PAN - Ne dersiniz çocuklar, Hansel kanmadı ruhun getirdiğine. Siz olsanız ne yapardınız? Durun daha karar vermeyelim, biraz daha sabredelim olur mu? Bakalım neler olacak, bırakalım onlar kendileri karar versinler.
DİĞER TARAFTAN DEDE GİRER - HALA ARAMAKTADIR

DEDE - Hanselll.. Hanselll.. Hansel... Neredesin evladım? (PETER PAN’IN OLDUĞU YERE GELİR - SEYİRCİYE DÖNÜK OLARAK) Aramadığım yer kalmadı.. Oğlum hiç değilse bir cevap ver... Hanselll.. Neredesin? Yaşadığını bileyim yeter... Bak bütün ağları onardım, bugün sandalı da onaracağım.. Hanselll.. Bana bir ses ver oğlum. Hanselll.. Hansel.. Hansel.
(DEDE VE SESİ GİDEREK KAYBOLUR.)

PETER PAN - Evet çocuklar, gördüğünüz gibi Pitkin dede hala Hansel’i aramakta. Sözünüzü unutmayın, dedeye Hansel’in nerede olduğunu söylemek yok... Masalımız böyle gelişiyor.. Hayallerimiz böyle gelişiyor. Bozmayalım onları.. Bakalım bundan böyle neler olacak hep birlikte görelim.
IŞIK DEĞİŞİR - BU KEZ GENE MAVİ BİR IŞIK OLUŞUR

ŞARKI

PAPALİNA -
GÜCÜMÜN HAYATIMIN
BENİM DÜNYAMIN
DİLSİZ BİR ÇAĞLAYANIN
KÖPÜK DANTELİNE BIRAK KENDİNİ

HANSEL -
İŞTE YEMİŞLER
İŞTE DALLAR ÇİÇEKLER
İŞTE YILDIZLAR İNSANLAR
DENİZLER ÇEKİYOR DENİZLER
DENİZ... DENİZ... DENİZ...
İŞTE DENİZLE BULUŞAN BENDENİZ.

PAPALİNA -
O SIVI MAVİLİĞİN İÇİNDE
ISLANSIN İNSAN VÜCUDUN
DÜŞÜNME DERİNLİĞİNİ YUVAMIZIN
BAK DENİZ ATLARI ARABAMIZ
BALIKLAR TÜM DOSTLARIMIZ
İŞTE BEN O YOSUNLU SUDAKİ KIZ

İKİSİ -
GÜCÜMÜZ HAYATIMIZ
DENİZ BİZİM DÜNYAMIZ
COŞKUMUZ BİTMEZ SEVGİMİZ
KENETLENDİ ELLERİMİZ
DOSTLUĞA KERDEŞLİĞE
İYİYE DOĞRUYA
BÜYÜĞE KÜÇÜĞE
BERABERİZ HEPİMİZ
DENİZLER BİZİM EVLERİMİZ..
IŞIKLAR SÖNER
RUH SEYİRCİNİN ARASINDAN GİDER...
BİR ARAP EZGİSİ DUYULUR - RUH SAHNEYE YAKLAŞTIKÇA MÜZİK AZALIR AYDINLANAN SAHNEDE BİR ARAP ŞEYHİ BELİRİR

ŞEYH - Kimsin sen yabancı?
RUH - Hansel adında bir balıkçının ruhuyum şeyh hazretleri.
ŞEYH - (GÜLÜMSER) Peki senin kendi adın yok mu?
RUH - Eee, şey, ben Hansel’e ait olduğuma göre, benim adım da Hansel olur, öyle değil mi?
ŞEYH - Nereden geliyorsun?
RUH - İskoçya’dan şeyh hazretleri.
ŞEYH - (KAHKAHALARLA GÜLEREK) Demek kalktın İskoçya’dan buraya geldin öyle mi? Baksana sen, sen benimle dalgamı geçiyorsun? Sen benim gücümün derecesini bilir misin? Ben buraların efendisiyim anladın mı?
RUH - İnanın lütfen, hem sizinle niye dalga geçeyim, benim size ihtiyacım var..
ŞEYH - Sokulma bana, yoksa yoksa (KILICINI ÇEKER) Parçalarım seni.
RUH - Bunu kendin istedin. (ELLERİNİ ŞEYHİN GÖZLERİNE DEĞDİRİR. ADAMIN GÖZLERİ GÖRMEZ OLUR)

ŞEYH - Hey ne yaptın gözlerime? Görmüyorum... Tanrım görmüyorum.
RUH - Şimdi anladın mı güç kimdeymiş? Eğer istediğimi verirsen yeniden görür gözlerin.
ŞEYH - Ne istersen veririm.. Tüm.. Tüm malım, tüm hazinem senin olsun yeter ki aç gözlerimi. Yalvarırım..
RUH - Dinle, bir tek şu elindeki yüzüğünü istiyorum. Her şeyin senin olsun.
ŞEYH - Ama değersiz bir yüzüktür o.
RUH - Olsun bir o yüzüğü istiyorum. Çünkü o yüzüğün ne işe yaradığını biliyorum.
ŞEYH - Nereden bilebilirsin ki?
RUH - İstiyorum o yüzüğü.
ŞEYH - Bak sana hazinemi veriyorum. İstediğin yere götür. Onları taşımam için develer de vereyim sana. Yeter ki şu gözlerimi aç.
RUH - Hayır dedim. Bir tek o yüzüğü istiyorum ve alacağım (ÜSTÜNE YÜRÜR VE YÜZÜĞÜ ZORLA ALIR) Haydi bakalım hoşçakal inatçı şeyh. O gözler de benim sana bir armağanım olsun.. (GÜLEREK UZAKLAŞIR) Hoşça kal... Hoşça kal...
ŞEYH - (PANİK İÇİNDE ORAYA BURYA ÇARPARAK KULİSE DOĞRU GİDER) Gitme yalvarırım, gözlerimi açmadan gitme.. Dur yabancı. Lütfen lütfen gitme... Yalvarırım...
IŞIKLAR DEĞİŞİR - DEDEYİ GÖRÜRÜZ BU KEZ DAHA BİTKİNDİR
DEDE - Hanselll... Hanselll.....
DEDE - Hanselll... Hanselll..... Neredesin oğlum cevap ver!.. (DİĞER YANDAN KAYBOLUR)
(RUH DENİZ KIYISINA GELİR VE SESLENMEYE BAŞLAR)
RUH - Hansell... Hansel... Benim. Senin ruhun. Lütfen görün bana.
HANSEL - (DEKORUN ARKASINDAN) Gene mi sen yapışkan ruh, sana gelmemeni söylemiştim.
RUH - Ama ben geleceğimi.. Bak geldim işte.
HANSEL - (GÖRÜNÜR) Peki bu kez ne istiyorsun, çabuk söyle Papalina beni yemeğe bekliyor.
RUH - Sana bu sefer ne getirdim biliyor musun? (YÜZÜĞÜNÜ GÖSTERİR) Bak. Ne bu biliyor musun? Sihirli bir yüzük. Taaa Arabistan'dan getirdim. Buna sahip olmak istemez misin? O an dünyanın tüm krallarından bile güçlü, onlardan bile varlıklı olacaksın..
HANSEL - Ben zenginlik, ben güç istemiyorum inatçı ruh. Benim sevgim bana yetiyor. Papalina’mın sevgisi ise dünyanın tüm hazinelerinden daha değerli benim için.. Hadi bakalım hoşçakal.. Bir daha da rahatsız etme beni... (KAYBOLUR)
RUH - (ÖFKE DOLU) Unutma gene geleceğim Hansel.. Seninle beni hiçbir güç ayrı koyamayacak... Gene geleceğim... (IŞIK ÜSTÜNE SÖNER)

(ÖBÜR KÖŞEDE YANAN IŞIK ALTINDA PETER PAN’I GÖRÜRÜZ.)
PETER PAN - Gördünüz değil mi çocuklar, Hansel’in gözü Papalina’nın sevgisinden başka bir şeyi görmüyor. Ruh da onu kandırabilmek için önüne gelene kötülük bile ediyor... Bakın, bakın bu kez de öbür taraftan geliyor.. Ses çıkarmayın, şıışşt, susun birlikte izleyelim.
RUH - (SİZSİCE GELİR) Hansel... Hanselll...
HANSEL - (BU KEZ ÖFKEYLE GELİR) Sana kaç kez söyledim gelme bana diye. Dinlemek istemiyorum seni. İstemiyorum.
RUH - Son kez dinle.
HANSEL - Hayırrr. Ne güç istiyorum, ne zenginlik ne de akıl.
RUH - Ama bu gün söyleyeceklerim bunlarla ilgili değil.
HANSEL - Neyle ilgili peki?
RUH - Çok güzel şeyler gördüm ben. Çok güzel.
HANSEL - Anlat bakalım neymiş gördüğüm?
RUH - Şu gördüğün dağın ardında bir nehir var. Onun kıyısında da bir han.. O han da ise güzeller güzeli bir kız.. Güzeller güzeli.
HANSEL - Ben Papalina’dan daha güzel bir kız düşünemiyorum. Anlamıyor musun?
RUH - Ama bu kızın muhteşem bir becerisi var.. Papalina’da olmayan.
HANSEL - Neymiş o?
RUH - Bu kızın, küçücük güvercinleri bile kıskandıracak, minicik ayakları var.. Ve bu minicik ayakları üstünde öylesine güzel raks ediyor ki aklın durur.
HANSEL - Dans mı ediyor?
RUH - Ona dans etmek değil ibadet denir.. Öylesine şiir dolu ki, sanki kanatlanıyor sanki bulutlarda dolaşıyor.. Onunla birlikte sanki sen de göklere çıkıyorsun.. Senin Papalina’nda olmayan ayaklarıyla böylesine bir gösteri yapabilir mi sana? Söyle yapabilir mi?
HANSEL - Şeeyy, yapamaz tabii...
RUH - Bu güzelliği görmek istemez misin?
HANSEL - Çok mu uzakta bu han?
RUH - Çok uzak sayılmaz.. Hemen gidip dönülebilir.
HANSEL - Ama ben ruhsuz nasıl yaşarım karada?
RUH - Ben buradayım Hansel. Tekrar bedenine alabilirsin beni.
HANSEL - Ama o zaman denize dönemem.
RUH - Gidip geldikten sonra beni tekrar çıkarırsın bedeninden.
HANSEL - Evet o olabilir.
RUH - Bıçağın yanında mı Hansel?
HANSEL - Yanımda..
RUH - Hadi, hadi o zaman elimizi çabuk tutalım. Al beni bedenine. Çağır beni tekrar.
HANSEL - (İKNA OLMUŞTUR. BIÇAĞINI ÇIKARIR RUHUNUN ÖNÜNDE DURUR GÖLGEYİ KESER VE BUYURUR) Ey ruh, benim olan ruh. Sana emrediyorum, vücuduma geri dön. (IŞIKLAR DEĞİŞİR, BİR SPOT IŞIKLA ŞİMŞEKLER ÇAKAR MÜZİK YÜKSELİR... KÖŞEDEKİ SPOT YANAR VE Peter Pan’ı GÖRÜRÜZ.)
PETER PAN - Gördünüz ya çocuklar, ruh sonunda Hansel’i kandırdı. Demek ki her insanın zayıf olduğu bir yanı var.. Görelim bakalım zaman ne gösterecek? Hansel bu çapraşık duygudan nasıl kurtulacak? Ruh muradına erebilecek mi? Ben gidip şu Pitkin Dedeyi teselli etmeliyim. Çok ihmal ettim onu. Çok üzüldü zavallı. (SAHNENİN ÖTEKİ YANINA YÜRÜRKEN IŞIK KULÜBENİN ÖNÜNÜ AYDINLATIR DEDE OTURMUŞ ACI ACI DÜŞÜNMEKTEDİR)
PETER PAN - Merhaba Pitkin Dede.
DEDE - Merhaba evlat, merhaba. Öldüm bittim. Her yerde aradım Hansel’i ama bulamadım. Sanki yer yarıldı dibine girdi. Ya da deniz yuttu oğlumu. Artık en küçük bir umudum kalmadı. Bulamayacağım.
PETER PAN - Üzülme dede. Ben buldum onu.
DEDE - (HEYECANLA) Buldun mu, nerede, çabuk söyle, çabuk?
PETER PAN - Dur dedeciğim heyecanlanma söyleyeceğim. Şu dağın ardındaki handa raks eden, dünya güzeli bir kızı izlemeğe gitti az evvel.
DEDE - Tanrım, tanrım sana şükürler olsun, oğlumu buldum sonunda, sana minnettarım.. Sağ ol Peter, sen de sağ ol.. Gel seni bir öpeyim. (ÖPER) Sağ ol evlat.. Gidiyorum ben. Oğlumu görmeye gidiyorum. Şu sakat bacağıma rağmen gidiyorum. (DEDE SANKİ GENÇLEŞMİŞ GİBİ KOŞARAK ÇIKAR)
PETER PAN - (ARKASINDAN) Hoşçakal dede.. Koşma, yorma kendini.. Nasıl sevindi değil mi çoçuklar? Bakalım bulabilecek mi torununu? Hadi izleyelim. Bakalım hayallerimiz bizleri nereye götürecek?

IŞIKLAR KARARIR-BİR DOĞU MÜZİĞİ EŞLİĞİNDE YENİDEN YANARKEN SAHNEDE DANS EDEN PAPALİNA GÖRÜLÜR-EŞSİZ BİR GÖSTERİDİR BU. SEYİRCİNİN ARKASINDAN GİREN HANSEL RUHUYLA KONUŞMAKTADIR-RUHUN SESİ BOŞLUKTAN-EKOLU BİÇİMDE BANTDAN GELİR.
HANSEL - O harika dans eden kızı burada mı gördün?
SES - Hayır burası değil.
HANSEL - Yani devam ediyoruz aramağa, öyle mi?
SES - Evet devam ediyoruz. SEYİRCİNİN ARDINDA ONLAR KAYBOLURKEN DEDENİN SESİ DUYULUR UZAKLARDAN-HANSELİ ÇAĞIRMAKTADIR.
DEDE - Hansel oğlum neredesin? Benim deden.. Hansel.. Hansel....
Işık kaybolurken sahnede dans eden Papalina yeniden görünür..
HANSEL SALONUN BİR BAŞKA YERİNDE GÖRÜNÜR GÖRÜNMEZ PAPALİNA’NIN IŞIĞI SÖNER.
HANSEL - Öldüm yürümekten. Hani nerede dans eden kız? Burası mı?
SES - Hayır burası değil..
HANSEL - Hani çok yakındı? Hani gidip dönecektik hemen? Ben artık yürüyemiyorum. Hem açlıktan ölmek üzereyim. Bak hava da kararıyor.
SES - Bir yerde kıvrılır uyuruz. Yarın gideriz dans eden kıza.
BU ARADA SAHNEYE YAKLAŞMIŞLARDIR SAHNEDE YERE OTURMUŞ BİR ADAM VARDIR YANINDA BULUNAN BİR SEPETTEN YEMEK YEMEKTEDİR HANSEL ONA YAKLAŞIR.
SES - Git o adamdan yemek aşır hadi.
HANSEL - Saçmalama. Ben hırsız mıyım?
SES - Açlıktan geberecek misin?
HANSEL - Hırsızlık yapacağıma ölmeyi tercih ederim.
ADAM DEHŞETLE KENDİ KENDİNE KONUŞAN HANSEL’İ SEYRETMEKTEDİR.
SES - Hadi aptallık etme, git çal adamın yemeğini.
HANSEL - (BAĞIRARAK) Hayırrrr...
TACİR - Merhaba yabancı, bir derdin mi var?
HANSEL - Yoo, hiçbir derdim yok.
TACİR - Hayır, kendi kendine konuşuyorsun da..
HANSEL - Kendi kendime mi?
TACİR - (ÇEKİNEREK) Ya da bana öyle geldi.

SUSKUNLUK....
SES - Hadi aptallık etme çal yemekleri..Çal... Çal... Çal......
HANSEL - Hayırrrr.....
SUSKUNLUK
TACİR - (KORKUYLA AMA SEVECEN) Otur.. (HANSEL DENİLENİ YAPAR) Bir şeyler yemek ister misin?
HANSEL - Sağ ol..
TACİR - Çekinme, al.. buyur.. İstediğin kadar yiyebilirsin.. HANSEL ALIP YEMEĞE BAŞLAR- GİDEREK DAHA İŞTAHLA YER TACİR GÜLÜMSER. Bu kadar açtın madem neden istemedin başta? İnsanız hepimiz, bir gün de sen bana ikram edersin.. İnsanlar birbirini sevmeli, yardım etmeli, öyle değil mi?
SUSAR O SIRADA RUHUN SESİ YANKILANIR ÇAL ÇAL ÇAL
TACİR - Ben tacirim. Hep gezerim. Diyar diyar... Hem alışveriş eder para kazanır, hem de senin gibi böyle yeni insanlar, yeni kardeşler tanırım. Bunun zevkini dünyada hiçbir şeye değişmem. Demin de dediğim gibi insanlar birbirini sevmeli. Her şey iyilik ve sevgi üstüne kurulmalı bu dünyada. Öyle değil mi? SUSKUNLUK Doymadınsa, daha alabilirsin. Hatta hepsini yiyebilirsin.. Çekinme lütfen...
HANSEL - Sağ ol, doydum..sağ ol..
TACİR - Eeee tanışalım mı artık? Benim adım Sinbad. Seninki nedir?
HANSEL - Ben de Hansel.. İskoçyalıyım.. Balıkçılık yaparım. Nehir kıyısındaki bir hanı arıyorduk, yolumuzu kaybettik.
TACİR - Kiminle arıyordun, bir arkadaşınla mı?
HANSEL - Şey, yani ben tek başıma arıyordum. Tek başıma..
TACİR - (BİRAZ ŞAŞIRMIŞ)Yaa? Neyse.. Ama artık hava karardı, yarın ararsın.. Ben burada geçireceğim geceyi. Şöyle kıvrılıp uyuyacağım, istersen sen de uyu. Hem birbirimize can yoldaşı oluruz. Tamam mı?
HANSEL - Sağol... Başka çare yok anlaşılan... (UZANIR) İyi uykular.
TACİR - (O DA KIVRILIR) Sana da Hansel. Sana da iyi uykular...

MÜZİK VE IŞIK EŞLİĞİNDE BİR ZAMAN AŞIMI VERİLİR
MÜZİK SUSAR - BİR SÜRE SESSİZLİKTEN SONRA
SES - (RUH) Hansel... Hansel... Uyan... Uyan Hansel.
HANSEL KIPIRDANARAK UYANIR
SES - Kalk kalk... HANSEL DİKİLİR.
SES - Sinbad’ın baş ucundaki torbayı görüyor musun? İçi altın dolu. Al onu.. Al onu.. Al onu...
HANSEL - Hayır.. Alamam. Ben hırsız değilim. Hayır.
SES - Al onu Hansel.. Al. Zengin oluruz. Bizim olsun o altınlar. Al onu.
HANSEL - Hayır diyorum. Hayır. Ne kötüsün sen, sen benim ruhum olamazsın.
SES - Kalk ve al Hansel... Al Hansel.. Al Hansel.. Al Hansel... Al Hansel...

HANSEL BİR UYURGEZER GİBİ KALKAR RUHUN İSTEDİĞİNE UYMAYA BAŞLAR
SES - Korkma Hansel. İçini rahat tut. Eğil ve al onu. Hadi. Hadi. Hadi. Sonra kaçıp gideriz. Al onu. Al onu. Al onu.

Hansel eğilmiş tam alırken sinbad uyanır ve görür.
TACİR - Hansel, ne yapıyorsun? Delirdin mi sen? Onlar benim.
SES - Al onu.. Al onu.. Al onu..

HANSEL TORBA ELİNDE AYAĞA KALKMIŞTIR.
TACİR - Hansel, ben, ben sana iyilik ettim. Aşıma ortak ettim seni, sana kardeşlik ettim. Nasıl yaparsın Hansel?
SES - İt onu düşsün. İt onu düşsün.
HANSEL DENİLENİ YAPAR.
TACİR - Hansel lütfen sen bu kadar kötü olamazsın. İsteseydin ben verirdim sana. Lütfen..
SES - Vur kafasına Hansel.. Vur kafasına. Vur kafasına.

HANSEL SESE UYAR VE TACİR’İN KAFASINA TORBAYLA VURUR ADAM YERE DÜŞER AYNI ANDA IŞIKLAR DEĞİŞİR. HANSEL PANİK VE ŞAŞKINLIK İÇİNDE KOŞARAK GİRER.
HANSEL - Tanrım ne yaptım ben? Nasıl yaptım bunu? Nasıl uydum o kötü ruhumun dediklerine? Nasıl yaptım ben?
SES - Rahat ol Hansel. Rahat ol aldırma.
HANSEL - Sus dinlemek istemiyorum seni. Sus. Senden nefret ediyorum. Neden yaptırdın bana bu kötülüğü, neden?
SES - Neden mi? Dinle Hansel. Sen beni vücudundan kopartıp attın. Başıboş bıraktın beni. Yalnız bıraktın.. Bütün bu kötülükleri işte o zaman öğrendim. Kendimi savunmak için Hansel.
HANSEL - Kötülüklerine kılıf arama. Beni ortak etme onlara, anladın mı? Sen çok kötüsün. Tanrım nasıl kandım sana? İçimdeki sevgiyi bile unutturdun bana.
SES - Üzülme Hansel, bak elindekiler artık bizim. Biz de zenginiz. Dilediğimiz gibi yaşayacağız artık. Gönlümüzce..
HANSEL - (ELİNDEKİ ALTINLARI FARK EDER - FIRLATIR YERE VE ÜSTÜNDE TEPİNMEĞE BAŞLAR) Hayır.. İstemiyorum bunları. Seninle yaşamak da istemiyorum kötü ruh.. Şimdi kurtulacağım senden. Yeniden kurtulacağım.
Bıçağına sarılır gölgesini kesmeğe uğraşır. Emrediyorum sana çık vücudumdan. Defol, defol.. İstemiyorum seni.
SES - Kahkahalarla gülmektedir.
HANSEL - Emrediyorum çık vücudumdan çık.. Çık diyorum sana.
SES - İnsan ruhunu bir kez kovabilir Hansel. Sadece bir kere. Artık o elindeki bıçağın hiçbir hükmü kalmadı. Artık sonsuza kadar içindeyim. Artık benimle yaşamak zorundasın unutma bunu. Bundan böyle benden vazgeçemezsin.
YİNE GÜLER
HANSEL - O kahrolasıca cadı bunu bana neden söylemedi? Tanrım yardım et bana. Ah keşke dedem burada olsaydı. Dedeciğim dedeciğim...
DEDE - ARKADAN GİRER... Hansel yavrum neredesin? Hansel...
HANSEL - SAHNEDE. Dedemin sesi bu. Dede! Dedeciğim buradayım.
SAHNEYE ÇIKAR KUCAKLAŞIRLAR.
DEDE - Oğlum benim. Nasıl aradım seni bir bilsen.. Ama sonunda sana kavuştum..
HANSEL - Dedeciğim, bağışla beni seni çok üzdüm.
DEDE - Neyin var, neden bu kadar öfkelisin?
HANSEL - Ruhum dede, ruhum bana olmadık kötülükleri yaptırıyor.
DEDE - Ama sen onu çok başıboş bıraktın oğlum. İnsan ruhuna hep sahip çıkmalı, onu her türlü kötülükten korumalıdır. Onu tertemiz, saf kılmalıdır. Öyle değil mi?
HANSEL - Haklısın dede, keşke onu içimden atmasaydım. Şu anda inan ki ne yapacağımı bilemiyorum
PETER PAN - (YAKLAŞARAK)Üzülme Hansel bir çözüm buluruz,üzülme.
HANSEL - Peter Pan nasılsın?
PETER PAN - İyiyim,merak etme...
HANSEL - Ben mahvoldum, bu ruh bana en büyük kötülükleri yaptırdı. Bana ekmek veren, dünya güzeli bir adamı öldürttü bana. Mahvoldum.
PETER PAN - O ölmedi ki Hansel,yalnızca bayıldı.
HANSEL - Ölmedi mi?
PETER PAN - Ölmedi tabi...Bak, bak geliyor o taraftan, hadi kendisinden özür dile. Hadi.

KAFASI SARGILI OLARAK SİNBAD GİRER.

HANSEL - Bağışla beni Sinbad. Lütfen. Bak altınların burada. Bir teki eksik değil..
TACİR - Önemli değil Hansel...Ben zaten biliyordum senin kötü bir insan olmadığını.
PETER PAN - Sarılın bakalım o zaman iki kardeş gibi. Hadi durmayın. Sarılsınlar mı çocuklar ,ha ne dersiniz? Bakın duydunuz mu çoçuklarda öyle istiyor. Bumdan böyle Pitkin dede hepimizin dedesi olsun, bizler de kardeşler, ağabeyler, ablalar olalım sizlere, olur mu çocuklar? İster misiniz?
HANSEL - İyi de bu ruhum bana yeniden kötülük yaptırmaya kalkarsa, ne yaparım ben?
DEDE - Hansel, sen onu bedenine aldığında, kalbine almış mıydın?
HANSEL - Hayır. Çok kızgınım ona.
DEDE - Olmaz,kalbinde saklayacaksın ki onu, seni sevsin, senin sıcaklığınla mutlu olsun ve kötülük yapmasın, yaptırmasın.. Hadi barış onunla, hadi oğlum al onu kalbine.
HANSEL - Alayım mı çocuklar ne dersiniz, siz karar verin... Peki, peki hem dedemin hem de sizlerin hatırı için bağışlıyorum ben de onu. Evet alıyorum onu kalbime.
SES - (ÇOK MUTLU BİR SESLE) SAĞOL HANSEL SAĞOL HANSEL SAĞOL HANSEL
PETER PAN - Duydunuz değil mi çocuklar. Demek ki insan kalbiyle, ruhuyla, duygularıyla bir bütün bu dünyada. Birbirlerinden ayrılmayan kavramlar. Önemli olan onların bir uyum, bir bütün, bir sağlıklı yapı içinde birlikte olmaları.. O zaman ne kötülükler olur dünyamızda, ne çirkinlikler.. Öyle değil mi çocuklar?
HANSEL - Peki Papalina ne olacak Peter?
PETER PAN - Bırakalım herkes ait olduğu yerde, mutlu olduğu ortamda yaşasın Hansel..
HANSEL - Peki ben onu bir daha göremeyecek miyim?
PETER PAN - Neden göremeyeceksin kardeşim? Ne zaman denize açılsan o gene sana şarkılarıyla eşlik edecek. Sevgisiyle yalnız bırakmayacak seni. Ne seni ne de başkalarını. En çok da şu salonda bizleri izleyen dünya güzeli çocukları.. Önemli olan sevgiler tam olsun yüreklerimizde. Hem yüreklerimizde hem hayallerimizde.. O zaman, o zaman masallar bile sevgiyle dolar. Hem de dolup taşar.. Öylesine taşar ki asırlar ötesine bile ulaşır.. Tabii ya, bakın ben nasıl geldim yıllar ötesinden.. Niye? Çünkü yüreğimde eksilmeyen bir sevgi denizi var. Gencecik.. Öylesine coşkulu ki, dünyanın tüm çocuklarına yeter.. Hepinize.. Hadi bakalım, bu günlük kapatalım mı hayat perdemizi? Hem unutmayın ben konuğum sizlere.. Daha bir sürü işim var. Dünyanın bütün ülkelerindeki çocuklar beni bekliyor. Onlara da sözüm var.. Gitmek zorundayım.. Ama üzülmeyin gene geleceğim sizlere. Nasıl gelmem, öyle güzel şeyler yaşadım ki sizlerle.. Unutabilir miyim sanıyorsunuz?
HANSEL - Bizler de seni unutmayacağız Peter Pan.. Öyle değil mi çocuklar?
DEDE - Tabi evlat.. Hiçbirimiz.. Şimdi dilerseniz sevgili çocuklar, bir armağanla uğurlayalım sevgili Peter Pan’ı.. Ona sevgi dolu, dostluk dolu, güzellik dolu bir şarkı sunalım.. İster misiniz?

ŞARKI
GELİN HEPİNİZ
GELİN BİZLERE
SEVGİMİZE
MUTLU OLDUK
BİZ BİZE
GELİN HEPİNİZ
GELİN BİZLERE
KENETLENSİN ELİMİZ
BİRBİRİMİZE
GELİN HEPİMİZ
GELİN BİZLERE
NEŞ’E KATALIM
NEŞ’EMİZE
BİZLER ÇOCUKLARIZ
BİZLER DÜNYAYIZ
TOPLANDIK HEPİMİZ
DOSTLUĞA KARDEŞLİĞE
DOĞRULUĞA İYİYE.
GÜZELLİĞE NEŞEYE
TOPLANDIK HEPİMİZ
SEVGİYE BERABERLİĞE
GELİN HEPİNİZ
GELİN BİZLERE
BAŞLASIN HAYALLERİMİZ
BİTSİN HEP BİZ BİZE
GELİN HEPİNİZ
GELİN BİZLERE
EL SALLAYALIM
BİRBİRİMİZE
EL SALLAYALIM
GİDENLERİMİZE
SEVGİLERLE
SEVGİLERLE
SEVGİLERLE
BİRBİRİMİZE

ŞARKININ SONUNA DOĞRU PETER PAN YAVAŞ YAVAŞ, SEYİRCİNİN ARASINDAN UZAKLAŞIR. BU BİR ÇEŞİT ONUN DA UĞURLANMASIDIR.

Kaynak : www.halksahnesi.org