Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

YOLCU GÖNLÜM - YAHYA AKENGİN

Erzurum garında bir tren
Sırtına sonbaharı yükleniyor
Dalından düşmüş yaprak gibi yolcular,
Rüzgarlara boyun eğmiş, biri de ben…

Biri de ben
Palandöken dağlarını tutmuş ezgilerle
Yeryüzünün ilk şairi çobanlar
Geceden gündüzü ayıran çizgilerle
Uğurluyor ayrılık katarını ezanlar

Uyuyor şimdi şehir içinde bir şehir
Bir daha göremeyeceğim sevgilimdir
Şafağında güneşler bensiz de ışır
Yollar, bana da bir ezik teselli taşır.

Kemah Boğazı’nda güz seccadesi
Esmer ikindi güneşinde bir esmer adam
Eller duada, Fırat’a vurmuş nefesi
Aklaşıyor gitgide kara sevdam

Kerem ile Aslı’dan bir ses
Her geçene fısıldamış Erciyes
Ağartmış saçlarını şefkatli kalbi
Yollara durmuş, anacığım gibi

Bor istasyonunda elmacı çocuk
Bulamaz da müşteri, dolar gözleri
Yol alır özlemler, birbirinden buruk
Dolanır bozkırı

Dört yana kayan raylara bakıyor
Afyon Kalesi’nden “Uğurlu Kayalar”
Her geçen kızın için bir taş yakıyor
Çürütmüş direkleri, sırılsıklam bir sonbahar

İLGİLİ İÇERİK

YAHYA AKENGİN ŞİİRLERİ

ŞİİRLER

YAHYA AKENGİN HAYATI ve ESERLERİ

YAHYA AKENGİN ŞİİRİ

 

SON EKLENENLER

Üye Girişi