CAN YUSUFU ÇAH-I ZENAHDAN ESİRİDÜR - NEV'İ
GAZEL
Mef'ûlü / fâ'ilâtü / mefâ'îlü / fâ'ilün
Cân Yusufı çâh-ı zenâhdân esîridür
Gel ey azîz esirge ki zindân esîridür
Ol şeh metâ’-ı hüsn ile Mısr-ı cemâlde
Bir hâcedür ki Yûsuf-ı Ken’ân esîridür
Tâtâr-ı zülfine o şehün bağlanur gönül
Ya’ni gedâ esîri degül hân esîridür
Urmış surâhî gerdenine niçe yirde bend
Bî-çâre gör ki halka-i rindân esîridür
Boynında Nev’iyâ neye zincir-i şa’şa’a
Benzer güneş de ol şeh-i devrân esîridür
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Cân Yûsuf’u o çene çukurunun esîridir; ey azîz gel o zindân Esîrini kurtar.
O şâh, güzellik malıyla güzellik ülkesinde Ken’ân’la Yûsufu Esîr eden bir efendidir.
O şâhın yağmacı zülfüne gönül bağlanır. Yani böylece Dilenci esiri değil, hanın esiri olunur.
Surâhi gerdanına birçok yerde boğumlar yapmış. Gör ki zavallı rindler, halkasının esîridir.
Ey Nev’î, boynundaki görkemli o zinciriyle o, güneş Vurduğunda cihân şâhının esirine benziyor.
https://www.academia.edu/25187696/B%C3%9CY%C3%9CK_T%C3%9CRK_KLAS%C4%B0KLER%C4%B0
İLGİLİ İÇERİK