HÂMİT -TEVFİK FİKRET
Açık bir cephe, munis bir nazar, bir fıtreti mahrem..
Fezayı bitenahisiyle, ebhar - ü - cibalile,
Furuğu şuhu esharile, zûlmayı leyalile,
Bütün volkanlarıyle, berk-ü-radı pürcelâlile,
Şuunu rengirengi inşirah -ü- infiâlile
O fıtret pürgaraip bir tecelligâh, bir âlem.
Tabiattan büyük bir âlemi külliyeli ezdad:
Uçar bali hayal açmış hakikatlar semasında,
Okur eş’arı ülvî bir lebi sakit havasında,
Durur bir müphemiyet en celi tal’ât likasında,
Gezer tayfı mekabır, ruhlar zılli ridasında :
Geçer hengâmeler, mesut ve muzlim, şatıru naşat,
Muallâ bir derinlik şiiri Hâmit, şiiri vecdâver...
Dehâ, ey neyyiri esrarı fushatzarı ilhamın,
Senin pişaniî Hâmit midir evrengi âramın?..
Güler, ey Dahiî Âzam serin fevkinde ecramın;
Olur meşhudu fikrim yada geldikçe büyük namın:
Derin bir cevvi lâhutî, geniş bir darbei şehper.
22 Haziran 1899 (1315)
İLGİLİ İÇERİK
