SANA “ŞAİR” DİYEMEM - HASAN BASRİ ÇANTAY
Sana şair diyemem: Şiir senin pâyinde
Alçalır, hâke düşer, yükselir eflâkı aşar!
Tâc-ı şiirindeki her rîze-i tarsî-i bedi’
O güneştir ki: Semalarda parıldar par par
Sana şair diyemem şiir-i revânında senin,
Beşerin girye-i masumu, huruşan çağlar!
Arştan ferşe iner, nazlı melekler, sâf sâf;
Sidre-i kâbına yükselmek için el bağlar!
Sana şair diyemem vahy-i ezeldir şiirin
Bahrinin mevcelerinden senin Allah taşar!
Nurlar, penbe şafaklar, kelebekler, güller,
Dereler, meşcereler, zemzemeler, gamgamalar,
-Sana şair diyemem –gizli eninler, boralar,
Hepsi, ruhunda siner, sende doğar sende yaşar!
Hiss ü idrak ile örtünmüş olanlar, şemsin
Tâbişinden fer alır, sinesi çıplaksa yanar,
Sana şair diyemem şiirini kâzip fecrin
Nigeh-i haşiri bir hiç diye çiğner, yırtar!
Nam-ı asarı yarar pir Süleyman Dede’nin
Okunur mevlidi dillerde bir âlem oynar!
Sana şair diyemem şanlı Süleymaniye
Taşla bir sanat olur, şiir ile olmaz ne çıkar!
Rafael bunca havarileri ibda eden,
O deha gökteki İsa ile birlikte uçar!
Sana şair diyemem ra’d ile berkında senin,
Iztırâbat-ı beşer, sel gibi çağlar, ağlar!
Bahrinin mevcelerinden senin Allah taşar!*
* Bu şiir Mehmet Akif için 1918’de kaleme alınmıştır.
İLGİLİ İÇERİK
