KAR ve KIŞ ŞİİRLERİ

Page 5 of 5

SAYFA:5 / 41-50

41-BEYAZ- ZİYA OSMAN SABA

Bir bademin altına, yorgun, oturmak biraz,
Ayrı ayrı seyretmek çiçek açmış her dalı.
Artık bütün renklerden, artık uzaklaşmalı;
Beyaz işte, aylardır gözümde tüten beyaz.

Kış bitti... Uzaklarda ilk ümitler gibi yaz.
Duyuyorum bu sabah, kış içimden çıkalı,
İçimin dört duvarı bembeyaz badanalı.
Ah sâde nefes almak, göğsüme dolan bu haz...

Bu kuş ötecek şimdi... Havada bir durgunluk,
Mermeriyle konuşan açık kalmış bir musluk,
Beyaz çiçeklerini tek tük düşüren kiraz.

Bahar pınarından içime damlayan su,
Bembeyaz çiçeklerin ıslak, temiz kokusu,
Kış bitti... Uzaklarda ilk ümitler gibi yaz...

KIŞA GİRERKEN-ZİYA OSMAN SABA

İndirin perdeleri, indirin perdeleri..
Sonbahar ağaçlarda ağlarken yaprak yaprak
Hışıldayan bu altın yağmuruna dalarak
Dinleyim içerimde serinleyen kederi.

Çekin, önüme çekin şu yerdeki minderi,
Sükûn, beyaz bir gömlek gibi ürpersin bırak
Çın çın çınlarken uzak, çok uzak bir çıngırak
Ah indirin camlara bembeyaz perdeleri.

Sonbahar, ölen günle basamakta duruyor
Saniyeler kafese bir el gibi vuruyor
İsterse hemen yarın evim örtülsün karla.

Ferah veren bir rüzgâr olacak ıztırabım
Şimdiden kilitlendi her fırtınaya kapım
Senin belinde sarkan bir gümüş anahtarla...

SICAK BİR KIŞ - AHMET TELLİ

Saçlarını gittikçe kısalttığın günlerde
Sen söylemiştin bu sözleri unutmadım
-Her aşk bir ayrılık gizler, ayrılıklarsa
Bir merhabanın sıcaklığını taşır kendisinde

Kalıcı olan hiçbir şey yok diyordun
An’lar var yalnız ömrü karşılayan
Şimdi sımsıcak bir kar yağıyor yine
Yüreğimin üstüne yağıyor hiç durmadan

Ellerin nasıl da üşüyor, bozacının
Karlı sesi doluyorken odamıza
Hava gittikçe kirleniyor bu kentte
Ve aralıksız kar yağıyor kar yağıyor

Kar ayrılık hüznüdür ve ne çok
Ayrılıklar yaşandı şu son birkaç yılda
Yurdundan ayrılanları düşünüyorum ve birisi
Özledim diyor, ülkemin kar kokusunu da özledim

Hiçbir an’ını tanımlamaya kalkmadan
Kısacık ömürler biçiyoruz kendimize
Sonra yolculuklara çıkıyoruz, bir kentten
Ötekine giderken özlüyoruz bir başkasını

Özlediğimiz birileri olmalı diyordun
Yanındayken bile özlediğimiz birileri
Öyleyse kalkıp Ati’ye gitmelisin, İstanbul’a
Belki hâlâ saklıyordur bir gülü kim bilir

Yaşandı mı o sıcak kış, yaşlandık mı
Aynalara bakmaya vakit bulamadık
Dönüp dönüp birbirimize bakmalardan
Yaşandı mı o sımsıcak kış, ne dersin

KAR YAĞMAYA BAŞLIYOR - BERTOLT BRECHT

Kar başlıyor yağmaya.
Burda kimler kalacak?
Eskisi gibi gene
taşlarla yoksullar.

45-KIŞ -AŞIK DURSUN CEVLANİ

Kış bastı azizim kesiyor ayaz
Sobası olanlar yakar be yahu
Zenginler görünce her yanı beyaz
Başını yorgana sokar be yahu

Köşede dünyalık ambarda erzak
Oldu mu hiç korkma tehlike uzak
Kara kış fakire kurmuştur tuzak
Damından yağmurlar akar be yahu

Kara kış fırtına zengin havası
Yağlıdır böreği hem baklavası
Sanarsın halvettir sıcak yuvası
İçinde huriler şakır be yahu

Cevlani fakirin bacası tütmez
Damında ne serçe ne saka ötmez
Bir ekmek almaya takatı yetmez
Açlıktan nefesi kokar be yahu

BAHÇELERDE KIŞ ŞARKISI -ZEKİ ÖMER DEFNE

Sular köklere çekildi. Yağdı kar,
Bir başka şarkıya başladı dallar.
Ağaç ne söylerse hoş söyler, kabul.
Gerçi şarkılığına bu da bir şarkı
Gelgeldim nerde bu, nerde bahar.

Şimdi bu musikilerden camlara
Sade bir ölüm güzelliği vurur,
Titrer nakış nakış perdeler şöyle..
Dallar neylesinler, içte gelmemiş
Havadan bir şarkı bu kadar olur.

KIŞ İÇİN EBRU - HASAN AKAY

Kaşla göz arasında dokur gökte kış
Serpmeli ebrûnun yüreklisini
Sessizlik ritmine kavuşur akış
Giyinir dünya ipeklisini!

Bir karış yer bile kalmaz açıkta
Arşınlar yeri kar, karış karış
Nûr ile örtünür etraf, usulca
Başlar mûsikî, derin yakarış...

ŞUBAT-FAZIL AHMET AYKAÇ

Söylerken ey fırtına,
Sen dağlara türkünü,
Çekti şubat sırtına
Eski beyaz kürkünü.

Giydi şimdi yamaçlar
Pamuk tüylü bir kalpak.
Bu soğukta çırçıplak
Fakat gene ağaçlar.

Tipi dağa çağırdı
Kurdu, kuşu, çakalı.
Bir gecede ağardı
Yerin saçı, sakalı.

Kışın akla ne sığar,
Ne de yarar işleri;
Saçakların şimdi var
Buzdan yapma dişleri.

KAR-ALİ ÜLVİ ELÖVE

Her tarafta kar, kar, kar.
Rüzgârdan iner, kalkar.
Bulutlar, öbek öbek
Serper beyaz kelebek.
Sürü sürü uçarlar,
Titreyerek kaçarlar,
Rüzgâra yol acarlar.

Artık Baştanbaşa ak
Bahçe, sokak, dam, saçak!
Yerler durgun, gök donuk,
Sine sine yağan kar
Ağaç̧, yaprak, dal arar,
Sessiz evleri sarar.

50-KAR YAĞMIŞ-ŞÜKRÜ ENİS REGÜ

Bu gece yine kar yağmış, ne güzel!
Bembeyaz oluvermiş bahçeler yollar.
Sanki yerlere serilmiş bulutlar,
Bir gecede ihtiyarlamış heykel.

Ne olmuş, çiçek mi açmış ağaçlar?
Nereye gitmiş bu kadar hayvan?
Bu ne göz alan beyazlık böyle,
Basmaya kıyamıyor insan....