ANNE ŞİİRLERİ

Page 6 of 12

SAYFA:6/51-60

51-ANA HASRETİ – AHMET EKİNCİ

Yavrum anam nerde diye sorarsın
Dünyayı bir kere elledi gitti
Her tarafı ana diye ararsın
Dünyaya elini salladı gitti

İyilik dağıtan bir melek gibi
Dilenen hayırlı bir dilek gibi
Üzeri şebnemli bir çiçek gibi
Bütün bahçeleri gülledi gitti

Hiç kimseye kötü kelam etmedi
Sen uyurken nöbet tuttu yatmadı
Kendi gitti ama şavkı batmadı
Dostlara selamı yolladı gitti

Boşa gider onun için kaygılar
Az kalıyor yazdığımız övgüler
Ona duyduğumuz derin sevgiler
Bütün sevgileri solladı gitti

Dünyada bulunmaz ananın eşi
Her derde dermandı gözünün yaşı
Kötülüğe yanan bütün ateşi
Söndürdü üzerin külledi gitti

Şer konuşmaz iyilikti temeli
İnsanlığa saygı idi emeli
Acısını kalbimize gömeli,
Bu dilsiz Ahmet’i dillendi gitti

ANNEM - COŞKUN ERTEPINAR

Küçükken başucumda
Bana ninni söylerdin

Sabahları uyanınca,
Beni okşar severdin.

Benim annem, güzel annem
Beni al dizlerine...

Kucağında okşa beni,
Ninniler söyle yine...

Bugün hâlâ kulağımda
Çınlıyor tatlı sesin.

Güzel annem, kalbimin sen,
En büyük neşesisin...

KORKU.. - FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA

Korkuyorum anneciğim, nerde ellerin
Bu gecelerden ki kalbe aşina
Havalarda büyük misafirlikler dolaşıyor.
Korkuyorum değerken karanlığın hayatına.
Korkuyorum anneciğim, nerde ellerin;
Bu adamlar ki çalışmakta
Sabahın temiz şarkıları,
Yükselmiş bayraklar uzakta.
Korkuyorum anneciğim ellerin nerde
Okşa benim saçlarımı rüyaya bedel.
garip ninnilerle uyut beni,
Korkuyorum yaşamaktan ki, çok güzel.

ANA- FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA

Anamsın
Mavidir buğdaydır
Binlerce yıldan beri
Emdiğim.

Konyalısın soyunun soyu
Sever eski yazılarla
Her gittiğimiz gün bizi
Mevlâna.

Kimsecikler yalnız değil
Ölenlerden ve ölümsüzlerden başka
Kız kardeşim evlidir
Anamsın değil mi?

Vermediğimiz günler
Bir el gibi kapanmış
Karanlıklara acılardan anacığım, anacığım
Sokak kapıları.

Köpekler ana olsun ta uzaklarda
Keşke taş doğursaydım dersin hep
Köpeklerle taşlarla esendir bütün yaşamalar
Anamsın.

Senden ayrılırken
Dolu bir sessizlik dolu
Ya bir gök görürüm,
Ya bir dağ.

Anamsın bütün annelerin
Saçlarında aklar ellerinde ağırlık
Bilinmeyen bir uykusuzluğu duyarsınız
En kara gecelerin ardından sütçe.

Ninnilerle uyutulur
Sular yaşamayı ölümlerden
Anamsın
Kurtulamam ki.

55-EŞİME AĞIT- RASİM KÖROĞLU

Çekilir mi sensiz hayatın zoru.
Derdimi ortadan bölenim benim.
Yüreği tertemiz, gözleri duru,
Baktıkça yüzüme gülenim benim.

Güneşe benzetip kursam hayali,
Anlatamam yine sendeki hali,
Kış gününde ılık rüzgâr misali,
Estikçe içime dolanım benim.

Herkes neler kurdu, neler düşledi,
Feleğin kılıcı bize işledi,
Derdin yedi sene önce başladı,
Kırkında sararıp solanım benim.

Tabut seni değil beni götürdü,
Bu günü, yarını, dünü götürdü,
Bedenim içinden canı götürdü,
Şimdi neye yarar kalanım benim.

Yanına çağırdı yüce Emreden,
Bizlerden ayrılan sadece beden,
Kopamam diyordun oğlum Emre'den,
Üç yavruma ana olanım benim.

Sanma ki dünyada hoşça kalırım,
Yavrular olmasa hemen gelirim,
Huri elin olsun, seni alırım,
Mahşerde arayıp bulanım benim.

Melekler halini bir bir söylesin,
İmanı bütüne ateş neylesin,
Yaradan yerini cennet eylesin,
Kabrine nur ile gelenim benim.

Rasimde yanmadık yürek mi kaldı,
Dünyayı tutacak direk mi kaldı,
Bilmem başka söze gerek mi kaldı,
İçimden geçeni bilenim benim.

ANNELER İLAHİSİ - GÜLTEN AKIN

Yitiğin tartıldı orda burda
bozuk mu düzgün mü tartılarda
durdun
söylenmemiş, anlatılmamış, söylenememiş olanı
anlaşılır durdu duruşun

öyle bakıyorsun
içinde dolaştırdıkları o karışık ayna
senin çıplak gözlerine
ne kadar ne kadar yabancı

suya düşmüş arıyı gözleyen
bu dünya düşündürmez mi
kimin hayatı kimin umurunda
oysa sarmalandın, paylaşıldın
ortasında sen gibi bir kalabalığın

Anneler olmasa kim kimi severdi
saklı tuttun o insanı insana bağlayan güvenci
yollar boyu, eskitilmiş alanlarda
solgun bir bedeni gezdirmedin Metin'in annesi

ANAMA SİTEM -HASAN HÜSEYİN KORKMAZGİL

anam benim
güzel anam
ana can
ne vardı elini çabuk tutacak
beni böyle apar topar
sokaklara savuracak ne vardı

sen de güzeldin elbet
insanın anası güzel olmaz mı
güzeldin elbet
güzeldin de anacan
şimdikiler bir başka
şimdikiler felâket

hele bir bak şu kızlara
anacan
bak da salâvat getir
çevir oku kitap kitap
resim resim as duvara
bas bağrına bir kucak gül

ANNE - HAYRİ ÜNAL

Gülmezmiş anladık bahtımız gülmez,
Bir tek dostum bile yanıma gelmez,
Çektiğim hasreti hiç kimse bilmez,
Bir tek sen bilirsin, bilirsin anne...

Düşmüşüm gurbete ince toy gibi,
Rüyalarda gördüm seni ay gibi,
Mücevher dolusu bir saray gibi,
Açar da kalbini, verirsin anne...

Bir lokma ekmeğim varsın olmasın,
Yaralı şu gönlüm deva bulmasın,
Düştüğümde kimse çıkıp gelmesin,
Kuş olur da uçar, gelirsin anne...

Hasrete yanmayan bizi anlamaz,
Derdi çekmeyenler bizi dinlemez,
Eller dudak büker bir çift söz demez,
Sen ise kahrından, ölürsün anne...

Her gün yankılanır o titrek sesin,
Çiçeklerden bile daha başkasın,
Saçını melekler tutup okşasın,
Gün gelir bir huzur, görürsün anne...

Bir umut rüzgârı kalmadı günde,
Hasretin sır gibi düğümlü bende,
Eller yavrusunu okşarken; sen de,
İnce sevdalara, dalarsın anne...

Albümler dağınık resimler yerde,
Seni gördüm yağan bembeyaz karda,
Gecenin koynunda; kaldırımlarda,
Solgun bedenimi, bulursun anne! ..

ANNE-HAYRİ ÜNAL

Annemi özledim içim yanarak,
Anne anne diye seraba uçtum.
Dalmışım bir anda geldi sanarak,
Heyecan içinde yanına koştum...

Yüreğimde sevgi dilimde hece,
Gel dedim anneme gel yakma beni.
Yolunu gözledim kaçıncı gece,
Sensiz odalara bırakma beni !..

60-AH ANNE! .. HAYRİ ÜNAL

İnan bir gül desem şu bahtım gülmez,
Hele bir düşte bak, dost bile gelmez,
Çektiğim hasreti hiç kimse bilmez,
Bir tek sen bilirsin, bilirsin anne..

Düşmüşüm gurbete ince toy gibi,
Rüyalarda gördüm seni ay gibi,
Mücevher dolusu bir saray gibi,
Açar da kalbini, verirsin anne...

Bir lokma ekmeğim varsın olmasın,
Şu yaralı gönül deva bulmasın,
Düştüğümde kimse çıkıp gelmesin,
Kuş olur da uçar, gelirsin anne...

Hasreti bilmeyen, çileyi bilmez
Hasret varsa eğer çehreler gülmez,
Eller dudak büker bir çift söz demez,
Sen ise kahrından, ölürsün anne...

Her gün yankılanır o titrek sesin,
Çiçeklerden bile daha başkasın,
Saçını melekler tutup okşasın,
Gün gelir bir huzur, görürsün anne...

Bir umut rüzgârı kalmadı günde,
Hasretin sır gibi düğümlü bende,
Eller yavrusunu okşarken; sen de,
İnce hayallere, dalarsın anne...

Albümler dağınık resimler yerde,
Seni gördüm yağan bembeyaz karda,
Gecenin koynunda; kaldırımlarda,
Yorgun bedenimi, bulursun anne! ..