POSOFLU MÜDÂMÎ
Asıl adı Sabit Ataman olup Nisan 1918’de Pasofun Aşağına Varzına (Demirdöğen) köyünde doğmuş; 4 Kasım 1968’de aynı köyde vefat etmiştir. Palabıyıkoğullarından Kahraman Hoca ile Şerife’nin oğlu olan Sabit, küçük yaşta öksüz kalır. İlkokulu bitirir, ayrıca babasından da din dersleri alır. Henüz 15 yaşında iken imamlığa başlar. Âşık olduğu Şemsinur’la evlenemezse de onu hiçbir zaman unutamaz. Dört çocuğu vardır.
Badeli âşıktır. Aynı zamanda hikâyeler de tasnif etmiştir: Öksüz Vezir, Gül ile Ali Şir gibi. Hece ile yazdığı şiirlerinde aruzlulara göre çok daha başarılıdır. Yetişme çağının ünlü âşıklarıyla da karşılaşma fırsatım elde etmiştir. Bunlar arasında Cemal Hoca, Efkârî, Nihânî bilhassa sayılabilir.
Hakkında iki kitap ve bir bitirme tezi hazırlanmıştır.
GÜZELLEME
Gençlik âleminde kız seven yiğit
Alacağın kızın soyuna bir bak
Halı edvarını sor eyca eşit
İmtizaç ahlâktan huyuna bir bak
Ömür törpüsüdür avradın horu
Yüzünde olmalı Muhammed nuru
Ne pek gödek olsun, ne de hündürü
Normal kıyafette boyuna bir bak
Çok yiğitler hilkatinde mert olur
Bir acuze düşer günü dert olur
Saçları sarının huyu sert olur
Ebrişim tellerde muyuna bir bak
Güzellerde cilve olur naz olur
Pudra güzelliğin ömrü az olur
Alık kaş küçük göz hilebaz olur
Keman kaşların yayına bir bak
Şair Müdam fikrin derince ise
Herkes kaderince karınca ise
Otuz iki sima yerince ise
Hazır ol düyüne toyuna bir bak
KOŞMA
Yirminci asırdır uyan ey dostum,
Gafletten gözünü aç ey âdemoğlu,
Demek ki ben kem talihten küskünüm,
Ağını karadan seç âdemoğlu.
Kelli-felli olmağilen zat olmaz,
Beygiri kayırsan arap at olmaz,
Her uzun sakaldan kerâmet olmaz.
Çıkar koltuğundan haç âdemoğlu.
Tarzan gibi kayalardan kayarlar,
Evvel ikrar verip sonra cayarlar,
Pulun alır Hacıağa sayarlar,
Arkadan diyerler kaç âdemoğlu.
Şair Müdâmî her derde yaş dökülmez,
Mermerin üstüne fidan dikilmez,
Zaman şeytanın bostan ekilmez,
Yapma iblisınen maç âdemoğlu.
