MİLLİ EDEBİYATIN BAŞLICA TEMSİLCİLERİ - DÖNEMİN BAĞIMSIZ YAZARLARI

DÖNEMİN BAĞIMSIZ YAZARLARI 

YAHYA KEMAL BEY ATLI (1884-1958):

• Milli Edebiyat Hareketi’ni makaleleri ve konferanslarıyla destekleyen sanatçının, esasen, kendine özgü Milli Edebiyat’ınkinden farklı bir anlayışı vardır.
• “İstanbul Şairi” olarak tanınır. Osmanlı İmparatorluğumun geçmişteki parlak günlerine büyük bir özlem duyar.
• Şiirlerinde işlediği başlıca konular İstanbul, tarih, yurt sevgisi, aşk, ölüm ve sonsuzluktur.
• Divan şiirinin özünü kakalama çabası içinde olan sanatçı, eski şiirin ölçü, uyak ve ahenk unsurunu ön planda tutmuştur.
• Onun eserlerinde malzeme eski, şiir ise yenidir. Örneğin, Divan Edebiyatı’nda aşkı terrennüm eden gazel biçimiyle kahramanlık şiirleri ve İstanbul’a duyduğu sevgiyi dile getiren şiirler yazmıştır.
• Şiirlerinde aruz ölçüsünü kullanmış olmasına rağmen tek bir şiiri bu konu da istisna olmuştur. O da 11'li hece vezniyle yazdığı “Ok” şiiridir.
• Klasik(Divan) şiirimizin temel özelliklerine bağlı kalarak, kendine özgü bir şair olmuştur.
• Sanatta ve edebiyatta millî ve manevî değerlere bağlı kalmıştır.
• Şiirlerinde görülen ritim öğesi daima aynı sürer. Kurduğu bu ritimde anlatmak düşünce ya da his yavaş yavaş dizelere yayılmaya başlar ve her anlam ayırımında araya müziği bir perde gibi koyarak ses ve anlam kavramının her ikisinin de birbiri içinde yitip gitmesini önler. Bunda o kadar başarılıdır ki “Süleymaniye'de Bayram Sabahı” adlı şiirinde okuyucu tarihi bir iklimin yanı sıra müzikal ve ruhî bir havaya sokar, bu havayı takiben de tarihi, dekor ve değinişler okuyucuda manevi bir güç yaratır.
• Şiirlerinde zaman zaman hayranı olduğu Charles Baudaleire etkisi görülmekle beraber Arthur Rimbaud, Faruk Nafiz Çamlıbel etkisi görülür.
• Çoğu edebiyat otoritesi tarafından Türk şiirinde Ahmet Muhip Dıranas ve Necip Fazıl Kısakürek'ten sonra şiiri en rahat söyleyen, hecelerde zorlanmayan bir şair olarak anılır.
• ESERLERİ
• Şiir kitapları: Kendi Gök Kubbemiz, Eski Şiirin Rüzgârıyla, Rübailer
• Nesir Kitapları: Aziz İstanbul, Eğil Dağlar, Siyasi ve Edebi Portreler, Siyasi Hikâyeler, Edebiyata Dair.

MEHMET AKİF ERSOY (1873-1936)

• Mehmet Akif, milletini ve dinini seven, insanlara karşı merhametli bir mizaca sahip, şair tabiatının heyecanlarıyla dalgalanan, edebî Bakımdan kıymetli şiirlerin yazarı meşhur bir Türk şairidir.
• İstiklâl Marşı şairi olması Bakımından da “Millî Şair” ismini almıştır.
• Dil anlayışı, konuşma diline yaslandığı için kolayca yazılıvermiş izlenimi veren şiirleri biçime ilişkin titiz bir tutumun örnekleridir. Hem aruzdan doğan bağların üstesinden gelmiş, hem de şiirin bütününü kapsayan bir iç musiki düzenini gözetmiştir.
• Dilde sadeleşmeden yana olan tutumunu her şiirinde ortaya koymuştur.
• Mehmet Âkif, nazım diline bu dilin tabii yapısını bozmadan elverişli olduğu gelişmeyi kazandırmış ve aruz veznini yumuşatmıştır. Bu aynı zamanda Türkçenin şiir söylemedeki imkânlarının ne ölçüde geniş olduğunu göstermesi demektir.
• Mehmet Âkif, dilin toplumsal kimliğini öne çıkarmış, üslupta özgünlük ve kişiselliğe ulaşmıştır. Yenilikçi bir şair olarak, yaşadığı dönemde görülen ölçüsüz yenilik eğiliminin bozucu etkilerine, ölçüsü işleviyle bağlantılı bir şiir kurmak suretiyle sınır çekmeye çalışmıştır.
• ESERLERİ
• Safahat, Süleymaniye Kürsüsünde, Hakkın Sesleri, Fatih Kürsüsünde, Hatıralar, Âsım, Gölgeler.

   İLGİLİ İÇERİK

11.SINIF MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİ HİKAYE VE ROMAN

11.SINIF MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİ ÖĞRETİCİ METİNLER SUNUSU

MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİNDE HİKÂYE 2

MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİ ROMANCILARI

MİLLİ EDEBİYAT YAZAR ESER TABLOSU

MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİ HİKAYECİLERİ