VATAN - I - NURETTİN ÖZDEMİR
Vatan,
Antalya'da bir mavi su,
Posof'ta bir çorak tarla,
Gümüşhane'de bir yemyeşil bahçedir.
Vatan,
Sivas yaylasında
Yıldız bakışlariyle aydınlanan
Ip-ıssız bir gecedir.
Vatan,
Kelkit'te bir kardeş mezarı,
Zonguldak'ta bir maden işçisi,
Rize'de çay toplayan bir gelin
Ve seccâdesinde namaz kılan bir ihtiyar annedir.
Vatan,
Aydın tebessümüyle Aslıhan
Ve duru bakışlarıyle Emine'dir.
Vatan,
Ceylânpınar'da bir ince ceylân,
Edirne'de bir ince minaredir.
Vatan,
Hudut boylarında dalgalanan
Güzel bayrağımızda
Hare hâredir.
Vatan
Küçük ellerinin avuçladığı
Sâde bir toprak parçası değil çocuğum,
Toprakla büyüyen bir kutsal düşüncedir.
VATAN - II
Vatan,
Isparta halısında bir gül
Ve Kütahya çinisinde
Ateşten bir laledir.
Vatan,
Hazar Gölü'nde şiirli bir akşam
Ve eski Harput'ta
Burcu yıkılmış bir kaledir.
Vatan,
Ayder Yaylası'nın yeşilliğinde
Dağların, bulutların gözyaşı
Bir şelaledir.
Vatan,
Hakkari'de sıra dağlar
Ki bölünmez;
Yürek yüreğe, el eledir.
Vatan,
İzmir yollarında dolu dizgin bir süvari
Ve yağız atların boynunda
Zaferle uçuşan köpüklü bir yeledir.
Vatan,
Ankara'da Anıtkabir'de,
Yanıp da
Sonsuza dek
Sönmeyecek bir meşaledir.
İLGİLİ İÇERİK
