MAHVOLDUM-SEFİL SELİMİ

Soyguncuydum, mağzaları soyardım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.
Zor kullanır, tatlı cana kıyardım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Humarcıydım, humarcıyı aradım,
O olmazsa, beş on kana girerdim,
Mezar açar, altın dişi kırardım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Hovardayken, düşünmezdim geriyi,
Cindar iken, yürütürdüm deriyi,
Çok yutturdum, altın diye sarıyı¹ ,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Çoban durdum, inkâr ettim sürüyü,
Kolcu oldum, sattım orman koruyu,
Gümrükcüyken, ben alırdım yarıyı,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Ayyaş idim, çok içerdim rakıyı,
Esrar çeker, çıkamazdım sekiyi,
Hesapçıydım, bölemezdim ikiyi,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Kasap iken beygir eti satardım,
Bastırmaya sucuğa da katardım,
Bilirlerse, tutar sopa atardım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Meclislere sokranarak²  varırdım,
Düşkünlere, bir de tepik³  vururdum,
Derman isteyene, zehir verirdim,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Hoca iken, dervişlere kızardım,
Âşıkların derisini yüzerdim,
Bir muskayı bin liraya yazardım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Kaçakçıyken, bol bol mermi yakardım,
Takipçiyi, vurur vurur yıkardım,
Çoğu ölür, kaçar dağa çıkardım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Mağrur iken ipekler de yatmazdım,
Konuşmaya tenezzül de etmezdim,
Beğenip de insan eli tutmazdım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Fesatçıyken, melekleri kandırdım,
Yanan ocakları yıktım söndürdüm,
Yalan ile, denizleri dondurdum,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Cimri idim, az yer idim doyardım,
Aç durursam, onu kazanç sayardım,
Avrat kızsa, hemen hesap dayardım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Çiftçi iken, meraları sökerdim,
Bazı ağlar, göz yaşımı ekerdim,
Öküz olur, sabanı da çekerdim,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Memur iken, rüşvet aldım tutuldum,
Hapsolmadım, vazifemden atıldım,
Hırsız oldum, çetelere katıldım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Çok çalıştım, çok düşündüm, bunadım,
Siyasette, rakipleri kınadım,
Sandıklardan, oy çalmayı sınadım,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Kendi kararımca, rüzgâr estirdim,
Softa iken, arifleri kusturdum,
İhtirastan, nice başlar kestirdim,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

Kısa yazdım, uzun uzun düşünün,
Bu da aynasıdır, canlı kişinin,
Hesabı bu kadar gönül işinin,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

SEFİL SELİMÎ’nin haline bakın
Bu gibi gaflete düşmeyin sakın,
İster söze gelin, isterse çekin,
Kazanırım sandım amma, mahvoldum.

[1] Sarı: pirinç madeni;

[1] sokranmak: memnuniyetsizliğini belirterek içten içe ses çıkartmak  

[1] tepik: tekme

SEFİL SELİMİ ŞİİRLERİ