ÇARŞILAR KAPANMADAN - MUSTAFA NECATİ KARAER
Günün yirmi dört saatinde uyanık,
Büyüyen sesinde ırmakların
Adını koyamadığımız bir şey var;
Dalgaların ucuna daha yakın,
Çağıran, boyuna çağıran
Güneşli çarşılar kapanmadan.
Üstelik bel bağlanamaz güneşe de,
Birden kepenkleri iner dükkânların,
Vurulur asma kilidi.
Dayanılmaz iri bir güldür açan
İkindilerin ortasında şimdi,
İri bir gül, çarşılar kapanmadan.
Balıkçıların uykusu, denizde
Eskitir suların mavisini,
Gökyüzünün mavisi eskimez.
Ellerimiz de boş testilerimiz de,
Oysa boşuna akıyor şadırvan
Yetişelim, çarşılar kapanmadan.
Bu rüzgârlar mıydı aklı alıp giden,
Ne türküler bilir ne kimseler,
Öyle uzar, gidenlerin gövdesi.
Sonbaharın camlarında yeniden
Çok sesli bir yağmur, çok sesli bir keman,
Yürüyelim, çarşılar kapanmadan.
Aslı’ya yeniden tel-duvak,
Kerem’e bir tutam yağmur bulutu,
Çobanlara biraz yıldız biraz ateş,
İsterseniz bir de söğüt yaprağı bıçak
Ve dağ başlarına halka halka duman
Alalım, çarşılar kapanmadan
İLGİLİ İÇERİK
MUSTAFA NECATİ KARAER ŞİİRLERİ
MUSTAFA NECATİ KARAER’İN ŞİİRİ
MUSTAFA NECATİ KARAER HAYATI ve ESERLERİ
