HAVADA ESEN - KEMALETTİN KAMU
Vuruldum nesine, unuttum nasıl?
Üç yıl tapındım da ona muttasıl (*)
Bilmem ahengini hâlâ sesinin.
Daha bir çocuktu, ama ne zarar,
Büyüyüp kadrini bilene kadar
Olurdum esiri her hevesinin.
Ne onda merhamet, ne bende gurur,
Her gece evinin önünde durur,
Ağlardım altında penceresinin.
Öldü, bilmiyorum nerde türbesi,
Öldü, sanıyorum sularda sesi,
Rüzgârda kokusu var nefesinin.
(*) Muttasıl: aralıksız, durmadan
İLGİLİ İÇERİK
KEMALETTİN KAMİ KAMU HAYATI ve ESERLERİ
KEMALETTİN KAMU - HİCRET İNCELEMESİ