MİLLET ŞARKISI-TEVFİK FİKRET
Çiğnendi, yeter, varlığımız cehl ile kahre;
Doğrandı mübarek vatanın bağrı sebepsiz.
Birlikte bugün bulmalıyız derdine çare;
Can kardeşi, şan kardeşi, kan kardeşiyiz biz. .
Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol;
Ey hak yaşa ey sevgili millet yaşa, var ol!.
Gel kardeşim, annen sana muhtaç, ona koşmak,
Koşmak ona, kurtarmak o bî-bahtı vazifen.
Karşında gcğüs bağır açık, ölgün yatıyor bak;
Onsuz yaşamaktansa beraber ölüş ehven. .
Her an o güzel sineyi hançerliyor eller,
İmdâdına koşmazsak eğer mahvı mukarrer.
Zulmün topu var, güllesi var, kabası varsa;
Hakkın da bükülmez kolu, gülmez yüzü vardır.
Göz yumma güneşten, ne kadar nuru kararsa,
Sönmez ebedî; her gecenin gündüzü vardır.
Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol;
Ey hak yaşa ey sevgili millet yaşa, var ol!.
Vaktiyle baban kimseye minnet mi ederdi?
Yok, kalmadı hâşâ sana zillet pederinden;
Dünyada şereftir yaşatan milleti, ferdi;
Silkin şu mezelletli tozu, uçsun üzerinden.
İnsanlığı pâmâl eden alçaklığı yık, ez;
Billâh yaşamak yerde sürüklenmeye değmez.
Haksızlığın envâını gördük. Bu mu kanun?
En gamlı sefaletlere düştük; bu mu devlet?
Devletse de, kanunsa da artık yeter olsun;
Artık yeter olsun bu denî zulm ü cehâlet.
Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol;
Ey hak yaşa ey sevgili millet yaşâ, var ol!.
KELİMELER, AÇIKLAMALAR:
1908’de ikinci Meşrutiyetin ilânı hazırlıkları sırasında, Tevfik Fikret’ten bir marş güftesi istenmiş, şair de yukarıdaki Millet Şarkısı'nı yazmıştı.
Cehl: cahillik; ehven: daha iyi, ya da daha az kötü; mukarrer: kararlaştırılmış, böyle olmak üzere; mezellet: alçaklık, alçalma, zillet gösterme; pâ-mâl: ayaklar altına alma; denî: alçak.
İLGİLİ İÇERİK
TEVFİK FİKRET HAYATI ve ESERLERİ
TEVFİK FİKRET- BALIKÇILAR ŞİİRİNİN İNCELMESİ