ÖKSÜZ
“Her gün mektebe gelirken
Kulübesinin önünden
Geçtiğimiz fakir kadın,
Pek hastadır belki yarın.
Çocuğu öksüz kalacak.
Bilmem onu kim alacak.
Onlar için
Dua edin.”
Bugün derste hoca efendi,
Bize bunları söyledi.
“Kuzum anne, öksüz nedir?”
“Öksüz… Öksüz… Ah! Sen de bir,
Yarım öksüz değil misin?
Büyüdün de onun için
Söylüyorum, güzel ninem.
Kaç yıl oldu bu âlemden
Çekileli… Ben halanım,
Vakıa ben de ananım.
Baba asker uzak yerde
Kim bilir hangi çöllerde?
Sayıklıyor şimdi seni,
Görmedin nineciğini.
Sen dünyaya geldiğin gün,
O dünyadan gitti, küskün.
“Ben onu hiç bilmiyorum.”
“Evet bilemezsin yavrum.
Görmedin ki!” “Yalnız bilsem,
Size benzer miydi ninem?
“Hayır benzemezdi, fakat
Biz sana benzeriz. Şefkat;
Öksüzüz ben de, baban da.
Bil ki evladım cihanda
Yarım öksüzler pek çoktur,
Bil ki evladım cihanda
Yarım öksüzler pek çoktur,
Bil de teselli bul biraz,
Hayır, birlikte yaşamaz
Kimsenin anası, babası.
Vatan, öksüzler anası
Yaşatırsak, bir o yaşar…
Yaşasın ta haşre kadar.
Öksüz: anasız
Âlem: Dünya
Vakia: Gerçi
Haşr: Kıyamet koptuktan sonra varlıkların tekrar dirilecekleri gün.
İLGİLİ İÇERİK
SİS ŞİİRİNİN TAHLİLİ - TEVFİK FİKRET
DOKSAN BEŞE DOĞRU --TEVFİK FİKRET
