HAZAN TEYZE
O her sabah uykusundan,
Uyanırken mahmur mahmur.
Baygın gözlerinde giryan,
Bir mahrumiyet okunur.
Hasta yazık Hazan teyze
Hicran oldu hâli bize.
Yine çakmak çakmak olmuş,
O tahrirli yeşil gözler.
Tıpkı sislere boğulmuş,
Bir sabahtır, alnı mugber.
Hicran old hâli bize.
Hasta yazık Hazan teyze
Yanar al al kıvılcımlar,
Çökük soluk yanağında,
Böyle söner, gören ağlar,
O güzelim yatağında.
Hasta yazık Hazan teyze
Hicran oldu hâli bize.
Bir haftanın içinde bak,
O gül yüz, nasıl sararmış.
Elde mi ah, acımamak?
Üç aycağız ömrü varmış.
Hicran oldu hâli bize.
Ölme sakın Hazan teyze
Ben bunları işittikçe,
Üşüyorum bütün gece.
Yatağında kışlar, karlar,
Ödü koparan rüzgârlar.
Görüyorum, duyuyorum,
Titreyerek uyuyorum…
“Kış kış,” diyorlardı, sakın,
Bu ihtiyar kış olmasın
Hazan: sonbahar
Mahmur: uykulu
Giryan: ağlayan
Mahrumiyet: Yoksunluk
Hicran: ayrılık
Tahrir: yazma
Tahrirli: yazılı
Muğber: Kırgın, gücenik
İLGİLİ İÇERİK
SİS ŞİİRİNİN TAHLİLİ - TEVFİK FİKRET
DOKSAN BEŞE DOĞRU --TEVFİK FİKRET
