MEHMET AKİF ERSOY - EY BAD-I SABA, UĞRAYACAKSIN YA ŞİMALE - Edebiyat Meraklılarının Sitesi

-BİR ARÎZA - MEHMET AKİF ERSOY

Ey bâd-ı sabâ, uğrayacaksın ya şimale,
Bilmem, bir işim var sana etsem mi havale?
Vaktâ ki sekiz yüz mili bir çırpıda geçtin;
Dikkatle bakın: Marmara'nın göğsüne yatmış,
Sırtındaki örtüyse bütün zümrüde batmış
Bir Heybeli derler-bileceksin-ada vardır
Etrafı da az çok ona benzer adalardır.
Gördün ya! Evet, şimdi bu sahilde biraz dur;
Herkes gibi Abbas Paşa'nın köşküne başvur!
Sen yolcu adamsın, bakan olmaz ki kusura...
Arz ettirerek ismini, çıktın mı huzura:
Hilvanlıların hepsinin ihlâsını ilkin,
Bir bir sayıver, bitti mi defter, de ki:
"-Lâkin,
Mevzun düşünür saçmayı bir saçma adam var,
Manzum sayıklar gibi manzume sayıklar!
Zannım, mütekaait şuarâdan olacak ki:
Hiçbir yenilik yok, herifin her şeyi eski.
Hâlâ ne sakaldan geçebilmiş ne bıyıktan;
Asârı da memnun görünür köhne kılıktan.
Hicrî, Kamerî ayları ezber sayar ammâ,
Yirminci asır zihnine sığmaz, ne muammâ!
Mâmure-i'dünyayı dolaştıysa da yer yer,
Son son "hadi sen kumda biraz oyna" demişler.
Yahu! Sorunuz bir, bakalım tâkatı var mı?
Kaynarken adam, oynamak ister mi, sarar mı?
Ey Heybeli iklimine kıştan çekilenler,
Ey Afrika temmuzunu efsâne bilenler!
Ey yağ gibi üç çifte kayıklarda kayanlar,
Ey Maltepe'den Pendik'i bir hamle sayanlar!
Ey çamların altında serilmiş, uzananlar
Ey her nefes aldıkça ömürler kazananlar!
Siz camları örter sakınırken cereyandan;
Biz, bodruma sarkar da kaçarken galeyandan! –
Biz, kumda çirozlar gibi piştikçe pişerken!
Siz, Marmara âfâkını dürbünle süzerken;
Biz, poyrazı görsek diye, damlarda gezerken!
Siz, yelkeni açmış suyun üstüne akarken;
Biz, küplere binmiş, size hasretle bakarken.
İnsaf ediniz kopmayacak şey mi kıyamet!