ZATİ - NİKABIN AÇTI TA OL MEH... - 2. Sayfa

II. GAZEL 

Seni ağyâr ile gördüm bu gün gâyet âr ettim
Gel ey hûnî beni öldür ölümü ihtiyâr ettim

Kara zülfün görüp akl u karâr u sabrı dağıttım
Kamu yârânı yanımdan dirîgâ târumâr ettim

Eyâ meh sâkî-i mihrim elime bir ayağ sundu
Bu nakd-i aklı germ oldum ayağına nisâr ettim

Sabâya sorasın dem dem deminden ben hevâdânn
Esen kal pâdişâhım ben kulun terk-i diyâr ettim

Demâdem yana yana okusunlar derd ile Zâtî
Bu şi’r-i sûznâki ehl-i derde armağan

GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİYLE

1. Bu gün seni başkalarıyla gördüm, çok utandım. Gel ey kan dökücü beni öldür, artık ben ölümü seçtim.

2. Senin siyah saçlarını görünce aklım, sabrım, ka­rarım kalmadı, kendimi kaybettim ve ne yazık ki bütün dostları yanımdan uzaklaştırdım.

3. Ay gibi güzel! Güneşi andıran saki elime bir ka­deh sundu. Şevke gelip akıl parasını onun ayaklarına saç­tım.
Ayak kelimesi beyitte iki defa geçmekle birlikte ilk geçtiği yerde kadeh anlamındadır.

4. Ben âşığın halini zaman zaman sabâ rüzgârına sor. Sen esen kal (güzeller güzeli) sultanım! Ben kulun artık bu yerleri bırakıp gidiyorum.
Sabâ rüzgârı, gün doğusundan tatlı tatlı esen, güze kokularla sevgiliden haber getiren rüzgârdır. Saba rüzgârı burada sevgili ile âşık arasında haber getirip götürme özel­liği ile yer almıştır.

Zâtî, bu yakıcı şiiri aşk derdine uğrayan âşıklara armağan ettim. Her zaman yana yana dert ile okusunlar

Prof.Dr. M.A. Y. SARAÇ DİVAN EDEBİYATI ŞİİRİNDEN SEÇMELER