BIRAK BENİM YAKAMI 
Hocanın, çok kararsız,
Bir arkadaşı vardır.
Gelir bir gün Hocaya,
Akıl danışacaktır.
Der ki: “Hoca efendi,
Acaba var mı bilgin.
Uzun bir yolculuğa,
Çıkacağım ben bugün.”
Hoca der:
“Selametle,
Git ve gel ne diyeyim.”
Adam der: “Ama Hocam,
Çok kararsız haldeyim.
Hanım ve çocukları,
Bırakıp da gidersem,
İçime sinmeyecek.
Acaba nasıl etsem”
Hoca der: “Öyle ise,
Al götür onları da.
İçin de rahat eder.
Aklın kalmaz burada.”
Adam der: “Ama Hocam,
Yolculuk zahmetlidir.
Onlar, bu sıkıntıya,
Nasıl takat getirir”
Hoca der ki: “Öyleyse,
Sen git de, kalsın onlar.
Böylece bu zahmete,
Hiç girmemiş olurlar.”
Adam der o zaman da:
“Aklım burda kalacak.
Yoksa götürürsem mi,
Daha iyi olacak”
“Evet”, der Hoca merhum,
“Götürmek en iyisi.”
Adam der: “İyi ama,
Kolay götür demesi.”
Hoca der ki: “Sen git de,
Çocuklarını bırak.”
Adam der: “İyi ama,
Kolay mıdır bırakmak”
Hoca der ki: “Kardeşim,
Ver artık kararını.
Ya çocukları bırak,
Ya da benim yakamı.”
“Selametle,
Git ve gel ne diyeyim.”
Adam der: “Ama Hocam,
Çok kararsız haldeyim.
Hanım ve çocukları,
Bırakıp da gidersem,
İçime sinmeyecek.
Acaba nasıl etsem”
Hoca der: “Öyle ise,
Al götür onları da.
İçin de rahat eder.
Aklın kalmaz burada.”
Adam der: “Ama Hocam,
Yolculuk zahmetlidir.
Onlar, bu sıkıntıya,
Nasıl takat getirir”
Hoca der ki: “Öyleyse,
Sen git de, kalsın onlar.
Böylece bu zahmete,
Hiç girmemiş olurlar.”
Adam der o zaman da:
“Aklım burda kalacak.
Yoksa götürürsem mi,
Daha iyi olacak”
“Evet”, der Hoca merhum,
“Götürmek en iyisi.”
Adam der: “İyi ama,
Kolay götür demesi.”
Hoca der ki: “Sen git de,
Çocuklarını bırak.”
Adam der: “İyi ama,
Kolay mıdır bırakmak”
Hoca der ki: “Kardeşim,
Ver artık kararını.
Ya çocukları bırak,
Ya da benim yakamı.”
