CAHİT SITKI TARANCI-2
Cumhuriyet şiirimizin öncülerinden. Diyarbakır'da doğdu. İlköğrenimini Diyarbakır’da yaptıktan sonra İstanbul'a geldi.
Kadıköy Saint-Joseph Lisesinde okudu. (1924-1928). Galatasaray Lise’sini bitirdi. (1931) Mülkiye Mektebi’ne girdi tamamlamadan Fransa’ya gitti. Paris Siyasal Bilgiler Fakültesine devam etti. II Dünya Savaşı’nda Paris’in Almanlar tarafından işgali üzerine öğrenimini yarım bırakarak yurda döndü. Askerlik sonrası memurluk hayatına atıldı. Bir yandan edebiyat hayatını izliyor şiirler yazıyordu. Ankara’da Anadolu Ajansı mütercimliği, Toprak Mahsulleri Ofisi’nde görevde bulundu Çalışma Bakanlığı mütercimi iken hastalandı. İki yıl kadar Ankara, İstanbul, Diyarbakır'da tedavi gördükten sonra gittiği Viyana'nın bir hastanesinde öldü. Naaşı getirilerek Ankara'ya gömüldü. Cahit Sıtkı Tarancı estetik, bireysel bir şiir görünüşüyle hemen bütün şiirlerinde ölümle fanilik temalarını işler. Toplumsal yaşantılarını şiirlerine öz olarak alır. Hecenin hiç değişmeyen kalıplaşmış duraklarını atarak heceye yeni uyum olanaklarım hazırlayanların arasındadır. "Şairin mesuliyeti ve şerefi sesle başlar, sesle biter. Yoksa kelimenin tek başına manasından beklenen güzellik, nesir hudutları içine girer. Şiir, nihayet bir kelime işidir; duygular, fikirler, buluşlar sonra gelir." görüşünü savunur. "En yaşlı şair kadar olgun ve kâmil, en genç şair kadar, hatta ondan da taze ve yeni olabilmek" gayesindedir. Anadilimizi tüm canlılığı ve sıcak duygusallığı ile vermek ister. Cahit Sıtkı Tarancı, şiirlerinin yanı sıra deneme, mektup, makale, hikâye türlerinde de yazdı. Kitap hâlinde çıkan en tanınmış eserleri: Ömrümde Sükût (Şiirler, 1933); 1946 CHP şiir yarışmasında birincilik kazanmasıyla ününü genişleten şiirinin adını taşıyan eseri Otuz Beş Yaş (Şiirler, 1946); Düşten Güzel (Şiirler, 1952); ölümünden sonra çıkan, ilk kitaplarına girmeyen şiirleri ile çeviri şiirlerini, ölümü üzerine yazılan seçme yazıların yer aldığı kitap Sonrası (1957); arkadaşı şair Ziya Osman Saba'ya gönderdiği Ziya'ya Mektuplar (1957).
(S.Kemal Karaalioğlu, Ansiklopedik Edebiyat Sözlüğü, İnkılâp ve Aka Kitabevleri, İstanbul 1983)
