ŞERMÎ HAYATI ve ŞİİRLERİ
Hakkında bildiklerimiz pek azdır. Tezkire sahipleri Safâî ve Sâlim’e göre adı Ali’dir. Üsküdarlıdır. Kahvelerde altı telli sazım çalıp türküler söyleyen, topçular zümresinden bir âşıktır. Bir koşması bestelenmiştir. Köprülü’ye göre devrinin önde gelen âşıklarındandır. 1715’te Mora Seferi sırasında vefat etmiştir.
Gubârî’de “Şekerbâr” olarak anlatılmaktadır; Hızrî’de ise sadece adı anılmıştır.
Gurbet illerine gitti efendim
Aceb dostlar gine tizce gelir mi
Zevk işret içinde zülfü kemendim
Benim bunda çektiğimi bilir mi
Ağlamaktan hiç bir lâhza gülemem
Akan bu çeşmimin yaşın silemem
Bir aceb sır vardır bunda bilemem
Deli gönül böyle mahzûn kalır mı
Bülbül gibi eyLeyim mi figânı
Zârım ile ağlatırım cihanı
O gül yüzlü âhu gözlü civânı
Çarh-ı felek elimizden alır mı
Beni Mecnûn eden ol saçı Leylâ
Gezerim aşk ile sahrâ -be-sahra
Aceb ol dilberi Âşık Şermiyâ
Bir gececik yine tenha bulur mu
TÜRK DİLİ, HALK ŞİİRİ ÖZEL SAYISI
