ORMAN ve AĞAÇ ŞİİRLERİ

Page 6 of 9

SAYFA:6/ 51-60

51-YURDUMUN ORMANLARI- MEHMET İHSAN BULUR

Yemyeşil hayat taşır,
Yurdumun ormanları.
Ufuklara ulaşır,
Yurdumun ormanları.

Yaş kesmek zulüm size,
Hak değil ölüm size,
Varmıyor elim size,
Yurdumun ormanları.

Sizi kesen kalır aç,
Ölümde bile muhtaç,
Kefenden önce ağaç,
Yurdumun ormanları.

Küçükse de yaşımız,
Yolundadır başımız,
Yarın can yoldaşımız,
Yurdumun ormanları.

VAR- CAHİT SITKI TARANCI

Ağacı kıskanırım
Yemiş yüklü dalı var;
Bahar olsun, güz olsun,
Ne güzel masalı var.

İmrenirim arıya,
Petek petek balı var;
Konduğu çiçeklerin
Pembesi var, alı var.

ORMANLAR- M.GÜNER DEMİRAY

Kuşlar öter dallarında,
Çiçekler açar,
Kaynaşır bağrında bin bir renk;
Güzelliğimizdir ormanlar.
Konuk eder yıldızları,
Bulutları sağar,
Temiz hava, bol güneş,
Soluğumuzdur ormanlar.
Okuruz ya masalları, şiirleri,
Yazarız ya ak kâğıtlara,
İçimizde bir ırmak akar;
Kitabımızdır ormanlar.
Kuş, geyik, ceylan
Ve yedisinden yetmişine dek
Tüm insanlar
Paylaşırız meyvelerini;
Besinimizdir ormanlar;

ORMANI HATIRLAMAK- HAKKI ÇEBİ

Yine bir burukluk sardı tenimi,
Ağacı kurumuş, sararmış gördüm.
Çiçeğin, yaprağı inmiş yerlere,
Onu da yerinde kararmış gördüm.

Düşündüm de kim kurutmuş yeşili,
Aynaya bakınca kendimi gördüm.
Sarmaşığı dolaşırken düşündüm.
Onun da halini perişan gördüm.

Kayalara tırmanıyor söğütler,
Laleyi sümbüle bakarken gördüm.
Kar yağmış ta tepelerin üstüne,
Köknarları göğe uzanmış gördüm.

Çaba harcamadan bir nebze bile,
Yine de etrafında yeşili gördüm.
Söğüt doldururken ovada çile,
Kavağı sulayan insanı gördüm.

55-ORMAN DİYOR Kİ- HÜSEYİN GÜMÜŞ
"Bu şiir Ağustos-1997 'de Antalya'da çıkan yangını üzerine yazılmıştır."

Adıma cilalı nutuk atanlar,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...
Her katliam sonu atıp tutanlar,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

Tarla, bahçe, bağ dediniz kestiniz,
Odun deyip, tomruk deyip biçtiniz,
Çıkar için kendimizden geçtiniz,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

Güya bizlerin de bakanı var ya,
Hayat hakkımızı görür angarya,
Düşmanı efendi, dostlarım parya,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

Vurguncu emirle tayin yaptırır,
Rüşvetçi buyurur, köküm söktürür,
Gelen kestiriyor, giden yaktırır,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

Terör yakar, ihmâl yakar bakarsın,
Aptallığın cezasını çekersin,
Beni değil, sen kendini yakarsın,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

Katillere idam çok diyorsunuz,
İdam etmemekle yak diyorsunuz,
Üstelik “can kaybı yok diyorsunuz,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

Duy bu sesi, belki bu son feryadım,
Bir zamanlar hayat, servetti adım,
Dalı koruyacak Sultan ararım,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

Bağır Köylü Ozan sağırlar duysun,
Lafta hızlı, işte ağırlar duysun,
Çakallar, baykuşlar, sığırlar duysun,
Beni sevdiğiniz doğru değil ki...

ORMAN- ZEKİ TUNABOYLU

Gölgesi serindir, havası taze,
Yeşil yaprakları zümrüt yelpaze.
Yazın ortasında istersen bahar.
Bir gün ormanda kal aksama kadar.

Tertemiz bir hava dolar içine.
Her yer ne hoş kokar: çiçek, reçine.
Cıvıldaşır türlü kuşlar bir yanda
Buz gibi kaynaklar var ormanda.

Ağaçlar uğuldar, estikçe rüzgar.
Gönlümüze hayat verir ormanlar...
Ormandır dağlara zümrüt bir örtü,
Ormandır kırların en güzel süsü!...

Orman güzellik ve zenginlik demek,
Ormanları sevmek, korumak gerek.
Ormansız memleket çöldür, çoraktır,
Orman bulutlara yeşil konaktır.
Bulutlar burada gelir oturur,
Burada boşanır sağanaklı yağmur...

Ormandır sulara söyleyen ninni,
Ormandır, sulara öz anne gibi.
Gölgelikte doğup büyür dereler,
Yazın suyu, orman korur ve besler...

Ormanlar yapraktan bir engin deniz,
Burada yıkanır hava tertemiz.
Orman sağlık, hayat dolu bir kaynak,
Herkese bir ödev onu korumak...

ORMAN- HÜSEYİN KALABA

Sen insansın, o ağaçtır,
Suya, ışığa, sevgiye
Bir insan kadar muhtaçtır;
Ağaçların şehri orman.

Onu ne yak, ne sök, ne kır.
Bir dal kopardığın zaman.
Gizli bir sesle hıçkır..
Her orman yurda bir ordu
Ormanı iyi koru...

ORMAN- ÂŞIK VEYSEL ŞATIROĞLU

Orman yurdun temelidir,
Nesillerin evvelidir,
Her sanatın ilk elidir,
Ormandaki varlığa bak.

Orman memleketin süsü,
Hem ufağı, hem irisi,
Her dalında bir kuş sesi,
Ormandaki varlığa bak.

Çiçekler açar renk renk,
Dağları süsler gülerek,
Selleri önler emerek,
Ormandaki varlığa bak.

Gemi olur, suda yüzer,
Uçak olur, gökte gezer,
Kalem, kağıt neler yazar,
Ormandaki varlığa bak.

KIR ŞARKISI- BEHÇET NECATİGİL

Tam otların sarardığı zamanlar...
Yere yüzükoyun uzanıyorum.
Toprakta bir telaş, bir telaş...
Karıncalar öteden beri dostum.

Ellerime hamamböcekleri konuyor,
Ne şeker şey onlar.
Uç böcek, uç böcek diyorum,
Uçuyorlar...

Pan’ın teneffüsü bile
Ilık okşamakta yüzü.
Devedikenleri, çalılık vesaire,
Bir âlem bu toprakların üstü...

60-HABİBAT- ALİ YÜCE

Ağaç dargın
Dal yorgun
Tomurcuk küs bize
İlkyazın canı sıkılıyor
Dal kirli
Yaprak kirli
Çiçek kirli
Kuşun canı sıkılıyor

Bulut hasta
Yağmur hasta
Toprak hasta
Tohumun canı sıkılıyor

Yaprak ölü
Çiçek ölü
Kuş ölü
Doğa hıçkırıp ağlıyor

Ateş deli
Top deli tüfek deli
Atom bombası zır deli
İnsan kafası düşünmüş
Yapmış onu insan eli

Ne pisboğaz bu savaş
Can almaya doymuyor
Barış ölüm döşeğinde
Kendi çalıp oynuyor