SİNAN - ARİF NİHAT ASYA
Kendi köprüsünden geçen,
Kendi sebilinden içen;
Açınca kanadlarını
Kendi kubbesinde uçan;
Yerde altın eden,
Gökteki gümüş hilâli;
Eliyle göklere yazan,
Lâfza-i Celâl'i;
Kendi şadırvanında abdest alan,
Kendi mihrabında namaz kılan;
Taşı, billuru, kurşunu
-Üslûb üslûb- konuşturmuş,
Geçmişler elinden tutup
Geleceklere kavuşturmuş;
Serhadleri bekleyen,
Kalesinin burçlarından;
Mu'cizeler dökülen,
Parmak uçlarından;
Kurduğu ocaklar, hesaplansa,
Bir şehir tutacak;
Yükselttiği bacalardan,
Şaheserlerinin bir teki,
Kırk sanatçıya yetecek;
Taşa, toprağa ezberleten,
Sûreleri,
Kesip kesip kubbe yapan,
Küreleri;
Nice nice imaretten, dârüşşifâdan,
Asırlar boyu, duâ almış;
Şimdi, öbür dünyâdan
Eserlerini seyre dalmış;
Sarnıçlar, cedveller, çeşmeler,
Şadırvanlar, kemerler, sebiller yere;
Alemler, kubbeler
Göğe hediyesi;
Adı, "Süleymân"ın akla
İlk gelen kaafiyesi...
İmânından harc katan,
Yapılara...
Kapısı diye bakabilmiş,
Nice kapılara...
Burda mührü turası,
Orda imzası...
Adları gökten indiğine şâhid
Minareler, adının ma'nâsı...
Kendi şerefelerinden ezanlar duyan,
Kendi yaptığı beşikte -mışıl mışıl - uyuyan,
Büyük mi’mar
Büyük insan
Sinan!
Göstermediler diye senin kerametini,
Esirgeme torunlarından
Şefaatini!
Yaptıkları kabuk kubbeyi
-Parça parça- yerde bulanların,
Seni düşündükçe
Yüzü yerde olanların
Hepsi, dikkatli çocuklarındır... İnan!
Hesablarına, günlerce, eğildiler;
Yoktu en küçük kusurları...
Yalnız, Sinan değildiler!
Nesiller, hâlâ, sanatını heceliyor...
Ölüm gününde eserlerinin
Gözyaşını bulutlar, siliyor!
Uzat mübarek ellerini:
Yine dünkü kadar taze, dünkü kadar yeni;
Pırıltıları - hâlâ -
Sedef sedef, altın altın, gümüş gümüş
Minareler, minberler, sütunlar,
Köprüler, kapılar, mihrâblar yola düşmüş...
Ellerinden öpmeye geliyor!
Ses ve Toprak, Ş.4, 1976, s. 124
Sebîl: Yol üzerinde su bulundurulmak üzere yapılan özel çeşme, sokaklarda parasız dağıtılan su.
Lâfza-i Celâl: "Allah" sözü. Mihrak Cami ve mescidlerde Kabe yönünde bulunan duvarda imamın namaz kılması için oyuk ve girintili olarak yapılan yer.
Mu'cize: İnsanları hayrette bırakan tabiatüstü olay; insan aklının alamayacağı olağan ustu olay.
Şaheser: Benzerleri arasında en değerli eser; bir şairin, bir yazarın en güzel eseri.
Sûre: Kur'ân'ın ayrıldığı 114 bölümden her biri.
Dârulş- Şifâ yurdu: Yoksullara yiyecek dağıtmak üzere kurulmuş hayır evleri.
Sarnıç: Yazın kullanılmak üzere yağmur sularının birikmesi için özel olarak yapılan yer altı deposu.
Cedvel: Su kanalı.
Alem: Minarenin tepesinde bulunan ay, ay yıldız.
Keramet: Evliyalarda gösterdiği olağanüstü durum.
Şefaat: Suçlu birinin bağışlanması için aracı olmak
Minber: Camilerde hatibin çıkıp okuduğu merdivenli kürsü
İLGİLİ İÇERİK
