KIŞ- ARİF AY 
dışarda türbe gibi ıssız bir gece
kar yağıyor şimdi özlemler üstüne
sen varsın bütün yollarda
bütün beklemelerde bütün garlarda
halımı anlatamam artık saat kaç
bir taşplak döner gibi eski konakta
ağıtlar, yıkımlar yankılanır
paslı, küflü şarkılarda
süzülmüş acı tortusu günlerin
şimdi uykulardasın belki
gecenden geçemiyorum hep kırılıp dağılıyorum
nasıl da istiyorum bir bilsen
bir bardak su gibi
başucunda olmayı.
İLGİLİ İÇERİK
