HÜZNÜ BESTELEYEN SONBAHAR - ABDÜLKADİR AKGÜNDÜZ
Yıllanmış bir hüzün ruhu kaplar da,
Yorgun arzuların boynu bükülür.
Sararan ümitler her sonbaharda,
Yaprak yaprak yüreğime dökülür.
Dağılır ne varsa mâzîden kalan,
Sonsuzluğa akar hâtıra seli...
Mavi, yeşil, pembe, mor... Hepsi yalan!
Saçlara beyazlar düştü düşeli...
Ömrümüz hasretlik çölünde yüzer,
Başlar gözyaşının sebil zamanı.
Bürünür âhiret rengine yüzler,
Her bakış apayrı bir vedâ ânı...
Vuslat gönüllere çekince perde,
İnsana ayrılık tesellî verir.
Hüznü besteleyen güz mevsiminde;
Yaşamak da şiir, ölmek de şiir!
İLGİLİ İÇERİK