AYRILIĞA ÖVGÜ - MEHMET ZEKİ AKDAĞ
Renkleri dağa kaçırdılar
Bozdular yuvasını yavru kuşların
Bilmem kahrındadır, bilmem lütfundan
Ak köpüklerini yedi sular
Yankılar korkusundan dağlarda kaldı
Bir İslâm tevekkülünde kumrular
Hasret derler buna...
Bir yol ki uzar da uzar
Uğursuz rüzgârlar esti doğudan
Ve bir ömür boyu beklenen yağmura
Pusu kurdular.
Ötmeyi unutturdular kuşlara
Sulu sepken gibi döküldü dualar
Bir ağır düşüncede ağaçlar
Bütün kelimeler, sesler zindandan
Kıyamet koparcasına bağırdılar:
Yâr, yâr...
Bir eylül aksamı kadar umuttuk
Ve bir nisan sabahında şarkılar
Uykusunu yitirdi huzur
Nice gebe gecelerin eşiğinde
Yarıda kaldı rüyalar…
Her şey endişede, her şey tedirgin
Bir bulutun niyetine kaldı karar
Bütün insanlığın başına dedik
Buna rağmen
Çiçeği burnunda aşkımızı
Bir tiren düdüğüyle
Alaca karanlıkta vurdular.
İLGİLİ İÇERİK