NİLGÜN MARMARA KİMDİR?

Şair ve yazar (D. 13 Şubat 1958, İstanbul - Ö. 13 Ekim 1987, İstanbul ). Tam adı Zelda Nilgün Marmara'dır. Kadıköy Gazi Mustafa Kemal Paşa İlkokulu ve Kadıköy Maarif Kolejini bitirdikten sonra, “Sylvia Plath Şiiri Üzerine Bir Çözümleme” adlı lisans tezi ile Boğaziçi Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümünden (1985) mezun oldu. Plath'ın yaşamı, düşünceleri, özellikle bireyin yalnızlığına ve varoluş sorununa bakışından etkiledi. Sylvia Plath sevgisi, Marmara'yı ölümde de sevdiği şairin yazgısıyla birleştirdi. Bir süre Ana Britannica Ansiklopedisi’nde çalıştı, İngilizce dersleri verdi.

Düşle gerçek arasında gidip gelen, kırılgan bir izlekle yazdığı şiirleri Şiir Atı ve Sombahar vb. çeşitli dergilerde yayımlandı. Şiirleriyle sadece kendi kuşağının şairlerini değil, Ece Ayhan gibi eski ve güçlü şairleri de etkiledi. 77-87 Yılları arasında yazdığı şiirler ‘Daktiloya Çekilmiş Şiirler’ adıyla yayımlandı; Günlükleri ve sağa sola yazdığı notlar Gülseli İnal tarafından bir araya getirilerek ‘Kırmızı Kahverengi Defter’ adıyla bir kitapta toplandı. Mezuniyet tezi Dost Körpe tarafından dilimize çevrildi ve ‘Sylvia Plath’ın Şairliğinin İntiharı Bağlamında Analizi’ adıyla Everest Yayınları tarafından kitaplaştırıldı.

Nilgün Marmara, 13 Ekim 1987 tarihinde, 29 yaşındayken ‘bekleme salonu’ olarak gördüğü yeryüzünü terk etmeye karar verdi ve Kızıltoprak’taki evinin balkonundan atlayarak kendi isteği ile yaşamını sonlandırdı. Karacaahmet Mezarlığında toprağa verildi. Kitapları ölümünden sonra Gülseli İnal tarafından hazırlanarak yayımlandı. Kaan Önal’la evliydi.

“Şiirine yayılmış olan ölüme tutku içkin bir anlam taşır.

“Şiirinin yapısı ve dili dünya karşısında duyduğu büyük irkilme ve sonrasıdır” (Gülseli İnal)

“1985 yılında Sylvia Plath Şiiri Üzerine Bir Çözümleme başlığıyla tez çalışması, Nilgün Marmara’nın sanatsal yaratıcılık ile intihar arasında bir ilişki kurduğunu göstermesi açısından ilgi çekicidir.” (Bedihan Tamsöz)

“Haklılığın inadıyla apaçık yazıyorum ki, Nilgün Marmara uçsuz bucaksız sivil şairlerden biridir. Belki de en önde geleni. Sözgelimi, kendi kuşağı rahatça onun adıyla anılabilir.” (Ece Ayhan)

 ESERLERİ:

ŞİİR: Daktiloya Çekilmiş Şiirler (1988), Metinler (1990).

GÜNLÜK: Kırmızı-Kahverengi Defter (yay. haz. Gülseli İnal, 1992).

İNCELEME: Sylvia Plath’ın Şairliğinin İntiharı Bağlamında Analizi (2006)

 KAYNAKÇA: Gülseli İnal / Genç Bir Şair, Yaşlı Bir Çocuk (Cumhuriyet, 7.11.1987) - Arka Pencere Lal Rengi Bir Gezegene Açıktır (Defter, Aralık-Ocak 1988), Bedihan Tamsöz / Osmanlıdan Günümüze Kadın Şairler Antolojisi (1994), Serdar Aydın / Nilgün Marmara Metinleri ve Fragmanlar (1997), TBE Ansiklopedisi (2001), Mehmet Çetin / Tanzimattan Günümüze Türk Şiiri Antolojisi (c.4, 2002), İhsan Işık / Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006), Nazê Nejla Yerlikaya / Maskesi olmayan şair Nilgün Marmara (edebiyathaber.net, 15 Mayıs 2014).

 
"HAYATİN NERESİNDEN DÖNÜLSE KÂRDIR"

NİLGÜN MARMARA


"Hayatin neresinden dönülse kârdır"

“Canım Sıkıntı Sınırı

Aydınlıkta köhneliği belirginleşen ve kentte ve konutta hiçbir şey neyse ben oyum. Öylesine bağsız ve yeğniyim ki bu hafifliğin şiddetinin bedelini bir gün öderim diye düşünüyorum. Sanki varoluş beni cezalandırmak ister gibi; yoğunluğundan bana düşen payını benden geri alarak bu yoğunluğa, olur olmadık herkese ve her şeye fazlasıyla katlayarak sunuyor. Ülkem yok, cinsim yok, soyum yok, ırkım yok; ve bunlara mal ettirici biricik güç, inancım yok. Hiçlik tanrısının kayrasıyla kutsanmış ben yalnızca buna inanabilirim, ben. Yere göğe zamana denize kayalara ve kuşlara da dokunan aynı tanrı değil mi? Bu kutla tanrının yönetkenliğinde, olmayan ellerimle bir yok-tanrı'yı tutuyor ve ölçüyorum yokluğun ağırlığını. Kefe'lerinden birine onun oylumu pekâlâ sığıyor, diğerine duygular, duyumlar ve düşünceler yığılıyor, işte yetkin eşitlik...her gün her gece bu eşitliğin bilgisiyle geçiyor. Bir eskiciden satın alınmış bu teraziyi birgün başka bir eskiciye vereceğim, o gün, tozanlarım her bir yana dağılıp toprağın suyun ölümsüzlüğüne eklemlenecekler ve ben özgürleşeceğim.”

"ey iki adımlık yerküre

senin bütün arka bahçelerini gördüm ben..!"

KAYNAK: Emre Gümüşdoğan / Düş kazasında yitirdiklerimiz (siirakademisi.com, 20.04.2016).


KAR SESİ

NİLGÜN MARMARA


Nilgün'e, İlhami'ye, Zafer'e


Baharınız

eriyen kar sesi

mor süsen dibine

 

açıp da yine

kapattığım

kapıdan gittiniz...

 

Nilgün müydü gün-

boyu açan akasya?

ya çiçeği İlhami’nin

dermeden bile kendine

 

hangi Zafer yeniler

ucu kırık süngüyü?

 

taşlaşır taş

yazılırsa

şair adı!

 

KAYNAK: Emre Gümüşdoğan / Düş kazasında yitirdiklerimiz (siirakademisi.com, 20.04.2016).