NE AHİR NE EVVELİM - EMEL DEMİREZEN
Ölümden hiç korkum yok, emanettir can bende,
Yiğitlik özde kılıç, kalkandır iman bende.
Baş eğik duracaksa ne işi var bedende.
Ey şahlanan bayrağım hisseni al kanımdan,
Göklerde süzülüşün kutsaldır bu canımdan.
Sesim toptan daha gür, kükrer kalbimde arslan,
Kâh şahindir bakışım, kah yırtıcı bir kaplan!
Yedi başlı ejderha canlanır ruhta o an,
Ne Ahmedim ne Mehmet gözü kara Emelim,
Vatana can verecek ne ahir ne evvelim.
Yer arefesini kutlar, bayramını asuman,
Can vermedi mi Ayşe, Fatma, Halide Sultan!
Onlarda yaşlı, çocuk, bil ki gençti bir zaman...
Bende kırpmam gözümü can esirger miyim hiç?
Vatan benim namusum istersen kellemi biç!
Erim ölse oğlum var, oğlum ölse ben varım!
Geçilmesi zor kale, set çekilmiş duvarım.
Ecel şerbeti içtim sen rahat ol askerim!
Dünyaya iki kere Türkler hükmedecektir,
Dün öyleydi buğünde ve hep emredecektir...
Kemikten yığın diye toprağa teslim olan,
Sanmayın ki bir ölü mezar altında kalan.
Nur yüzlüdür cemali, gönül gözüne dolan.
Mübarek bir değerdir sorsan bunu kim bilmez.
Elbette diridirler şehitler asla ölmez! .
İLGİLİ İÇERİK