GASDAMONU’M - İSMAİL ESEN BÜYÜKDAĞ
Gastamonu deye yanıp duruyon,
Anam ayru, bubam ayru, köy ayru,
Gurbetin gahrını çekip duruyon,
Havam ayru, suyum ayru, aş ayru
Çıkdım gurbetlere hayli yıl oldu,
Bakduğum buzala çift öküz oldu,
Kel Eli’nin gızı el’e eş oldu,
Davul ayru, zurna ayru, hak ayru.
Gurbetçisin deye hor görüyola.
Dil gırıya diye çok söğüyola,
Gıravat dakınca bey sanıyola,
Beyle ayru, ağa ayru, biz ayru.
Bi lokma ekmeğe ayrulduk sizden,
Vallaha böyüklük beklenen bizden,
Özümüz, ERSİZLER’ın dağlık köyünden,
Dağım ayru, çamım ayru, yol ayru.
baho, hep ayru bu sağduyundan,
Her zaman köyünü araduğundan,
Köyün sevdasıyla avunduğundan,
Zabah ayru, ağşam ayru, gün ayru
İsmail Esen Büyükdağ
(Kastamonu Gazetesi, sayı:3203; Adıgüzel; Şiirlerle Kastamonu, s.22)
