İLKBAHAR ŞİİRLERİ

Page 4 of 4

SAYFA:4 / 31-40

31-BAHAR ŞİİRİ-MUSTAFA UZELLİ

Gök masmavi, yer yemyeşil
Sular berrak ışıl ışıl
Kuşlar şakrak cıvıl cıvıl
Geldi bahar, şirin bahar.

Baharın havası temiz
Semada çınlasın sesimiz
Haydi, hep beraber söyleyiniz
Geldi bahar, şirin bahar.

İLKBAHAR SABAHI-ORHAN SEYFİ ORHON

Güneş ufkun kenarından,
Yavaş yavaş yükseliyor.
Köyün yeşil dağlarından,
Serin nefesler geliyor.

Beyaz, sarı, mavi, renk renk,
Çiçekler açmış ovada
Kelebekler benek benek,
Dolaşıyorlar havada.

Gece yorgun akan ırmak,
Tatlı seslerle coşuyor.
Artık herkes uyanarak
Kendi işine koşuyor.

Yalnız küçük bir çocuk var;
Karşıdaki evde uykuda,
Uyanacak şimdi o da.
Köydeki bütün horozlar.
Diyorlar ki: Uyan, uyan!
Tembel olur çok uyuyan.

İLKBAHAR-ALİ ERTAN

Gökyüzü mavi mavi
Karlar eridi yer yer
Sokaklar yerler kuru
Kuşlar hep şarkı söyler

Döndü kırlangıç leylek
Yeşerdi bütün kırlar
Açtı bademler çiçek
Boy attı hep çayırlar

Güneşin yüzü sıcak
Açıyor tomurcuklar
Kurmalıyız salıncak
Bahar geldi çocuklar

İLKBAHAR-AKA GÜNDÜZ

Yağmur geçti kar geçti
Soğuk rüzgârlar geçti
Güneşli bahçelerden
Güzel çocuklar geçti

Meliyor kuzucuklar
Seviniyor çocuklar
Ağaçlar dallar taktı
Bin bir renkli boncuklar

Taze hayattır bahar
Ne çok ışık renk saçar
Gezdirin eğlendirin
Gürbüz olsun yavrular

Rüzgârlar ese ese
Hayat verir herkese
Civciv bile kapanmaz
İlkbaharda kümese

35-ÇOCUK VE BAHAR-MEHMET NECATİ ÖNGAY

Senin inci çiçeklerin varsa bahar,
Benim de inci dişlerim var.
Senin mavi bulutların varsa,
Benim de mavi gözlerim var.
Senin pembe ufukların varsa,
Benim de yanaklarım var.
Senin yağmurların, çiğlerin,
Şebnemlerin varsa,
Benim de gözyaşlarım var.

Senin denizlerin varsa,
Benim de yelkenli gemilerim var.
Senin kuşların varsa,
Benim de uçaklarım var.
Senin rüzgârın varsa,
Benim de uçurtmam var.
Senin ayın, yıldızların varsa,
Benim de bayrağım var.
Bayrağım gibi geldin yurduma
Bahar

BAHAR-I TERANEDAR-BEDRİ RAHMİ

Çocukluğumun taze mısır püskülünden örülmüş
Pala bıyıklarım takıyorum
On dört yaşımın iskambil kâğıtlarından kurulmuş günlerine
bakıyorum.
Olgun bir dut ağacı gibi sarsılan göklerimden
Rüyalar dökülüyor,
Yıldızlar dökülüyor...
Bir yıldırım hızı ile toprağa saplanıp kalan çocukluğum.
Kızıl bir havuç gibi yerinden sökülüyor.
Ve yemyeşil bir yılan gibi deri değiştiriyor arzularım
Çocukluğumun taze mısır püskülünden örülmüş bal kokan bıyıklarını takıyorum.
Yumuşak tarlalar üzerinde koyun koyuna yuvarlanan
Tombalak bulutlara bakıyorum,
İçime sığamıyor içim
Meryemin memelerinden sert kauçuk bir topun etinde.
Ağzı hiç de süt kokmayan lâstik topların şehvetindedir.
Bahar yoldadır.
Çıngırak sesleri duyuyorum...
Bahar yoldadır, yoldadır.
Hasret tomurcuklu gemi direklerinde;
Güneş yüklü bulutlarda
Bir tırnak hızı ile büyüyen bahçelerdedir.
Bahar yoldadır, yoldadır.
Gök, yüzükoyun toprağa uzanmış dinliyor.
Kurumuş telgraf direklerinin bağrında yemyeşil arzular;
Gökte hırsla ısırılmış bir ayvanın diş yerleri var.
Yıldızlar, kalbur kalbur rüya eliyor.
Yıldızlardan haber geliyor
Bahar yoldadır, yoldadır.
Toprağa çırılçıplak girenler.
Toprağın sırrına erenler.
Cennetten müjde verenler;
Bahar yoldadır, yoldadır.

ANADOLU’DA BAHAR-MUSTAFA BAYSA

Anadolu’da bahar ne hoştur.
Sabahları akasya ağaçlarının.
Taze mest eden kokusunu
Doya doya
İçimize çekmek
Ne hoştur.

Öğle saatleri
Hafif serin bir rüzgâr
Süzülür yapraklardan.
Tatlı bir uyku basar insanı,
Rengin rüyalar alır bizi
Bilindik bilinmedik yerlere götürür.
Dut ağaçlarının altında
Kuş sesleri arasında
Saatlerce bu keyif sürer gider.
İkindi vakitleri

Davar otlanmaya gider
Toz duman kalkar peşi sıra.
Koyun kuzu sesleri Birbirine karışır.
Ardından sürünün köpeği
Çomar koşar gelir,
Yoldaş olur çobana.

Akşamlar bir başka hoştur Anadolu’da,
Yer sofrası kurulur.
Ayran çorbası yanında tereyağlı bulgur pilavı
Taze biber, yeşil soğan,
Ve mis kokulu nane Doyumsuz bir lezzet verir.
Ardından çaylar gelir,
Gül tadında gülden güzel.

Ve masallar, şiirler söz almaya başlar,
Battal Gazi’den, Yunus Emre’den Nabi’den.
Zaman böyle akar gider
Göz kırpan yıldızlar arasında,
Usul usul, hafif hafif.
İnsan hiç farkına varmaz.

Anadolu’da bahar ne güzel
Anadolu’da bahar ne hoştur.

BAHAR AÇMIŞ-MUSTAFA BAYSA

Bahar açmış yârin yanaklarında,
Lale-u gül neşve neşve coşuyor
Güneş doğmuş altuni saçlarında,
Sabah yeli ılgıt ılgıt esiyor.

Tahtına kurulmuş sultanlar gibi
İrfana dalmış arifler gibi,
Devrana çıkmış melekler gibi,
Arş-u alayı seyran edip duruyor.

Nigâhı ne güzel ter-u taze sümbülden,
Kokusu ne güzel misk-u amberden,
Kelamı ne güzel şir- u şekerden,
Gönülden gönüle oluk oluk akıyor.

Gelin canlar bu şahın pak huzuruna,
Umman- saadette yüzen gönül bağına,
Başındaki revnakdar ve latif tacına
Dembedem nurdan huzmeler yağıyor.

Neşve: Neşe, mutluluk
Altuni: Altın renginde
Şir-u şeker: Süt ve şeker
Revnakdar: Parlaklık veren
Nigah. Bakış Seyran: Dolaşma

ANADOLU BAHAR-ABDURRAHİM KARAKOÇ

İlkbaharı geldi Anadolu'nun,
Silifke'de çiçek açtı nar şimdi.
Her tarafı yeşillendi Bolu'nun,
Sultandağı benek benek kar şimdi.

Eğri yollar yaylaların kuşağı
Çayır, çimen sevgililer döşeği,
Hora teper Sürmene'nin uşağı,
Dadaşların oynadığı bar şimdi.

Durgun çayı köpüklendi Daday'ın,
Palmiyeler zümrüt tacı Hatay'ın
Çukurova cennetidir bu ayın;
Aydın ili efelere dar şimdi.

Gönül dile gelir kaval sesinde.
Boz martılar düğün yapar Mersin'de,
Isparta'nın renk renk gül bahçesinde
Bülbüllerin neşesini gör şimdi.

Cıvıl cıvıl, sessiz duran yuvalar,
Kelebekler birbirini kovalar.
Halı gibi nakışlandı ovalar...
Bölük bölük sarı, yeşil, mor şimdi.

Aşıklar diyarı Elbistan ili...
Olur bu mevsimin bağ-ı İrem'i,
Her çeşmenin üç-beş tane güzeli,
Her çiçeğin bir arısı var şimdi.

Çıkıp baksan Çamlıca'nın başına,
İki kıt'a bir boğazda aşina...
Karakoç'um, gel, yorulma boşuna,
İstanbul'u tarif etmek zor şimdi.