DİL-İ ÇEŞM-ÂŞİNÂ SÂMÂN İLE BÎGÂNE OLMAZ MI -VECDİ
GAZEL
Mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün
Dil-i çeşm-âşinâ sâmân ile bîgâne olmaz mı
Hemîşe mest ile ülfet eden mestâne olmaz mı
Hevâ hoş her taraf gülzâr u bülbül-zâr ü gül handân
Bu esbâb-ı cünûnu seyr eden dîvâne olmaz mı
Kenâr-ı âb ü sâki taze vü mey köhne dil pür-şevk
Bu bezme tevbeler nukl u vera-ı peymâne olmaz mı
Mey anda dilber anda cümle yârân-ı safâ anda
Geçip cennetden âdem sâkin-i meyhâne olmaz mı
Sebû zânûda sâgar elde yâr âgûş-ı vuslatda
Bu tarz-ı hâs ile meclis acep rindâne olmaz mı
Açılmış gül gibi pehlû ruh âteş-bâr olup meyden
Gönül hem bülbül-i şûrîde hem pervâne olmaz mı
Bu mahsûd-ı tıbâyi sözleri kande bulursun sen
Küdûret vermesin Vecdî dil-i yârâne olmaz mı
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Gönül ile aşinalığı olan, dünya varlığına yabancı olmaz mı? Hep sarhoşla düşüp kalkan, sonunda kendisi de sarhoş olmaz mı?
Hava güzel her yer gül bahçesi gibi… Bülbüller ötüyor, güller açılmış. Bütün bu çıldırtıcı güzellikleri gören insan, divane olmaz mı?
Şarap orda, güzeller orada, bütün dostlar hep orada toplanmış. İnsan nasıl olurda cenneti terk edip bu meyhanenin müdavimi olamaz.
Su kenarı körpe saki yıllanmış şarap ve neşeli gönül insan böyle bir meclise bu meclisin içkisine nasıl tövbe edilir.
Şarap testisi dizimizde, kadeh elimizde, sevgili vuslat kucağında. Böyle ender bulunan bir mecliste insan nasıl kendinden geçmez.
İçtiği şarabın tesiriyle yanakları gül gibi açılmış ve ateş gibi kızarmış. İnsan, sevgiliyi bu halde görürde nasıl hem bülbül hem pervane olmaz.
Ey Vecdi, bu herkes tarafından kıskanılan güzel sözleri nereden buluyorsun? Dostlarını üzme, güzel sözlere ara ver.
İLGİLİ İÇERİK
