TOPLULUK KARŞISINDA KONUŞMALAR
Topluluk karşısında konuşmak, karşılıklı yapılan konuşmalara göre daha zordur. Çünkü topluluk karşısında yapılan konuşmalarda konuşmacı, dinleyicilerin, kendini denetlediği düşüncesine kapılıp heyecanlanarak doğal konuşma biçimini değiştirme riskiyle karşı karşıyadır. Ayrıca topluluk karşısında yapılan konuşmaların bir amacı, hazırlık süreci ve planı vardır. Bu tür konuşmalarda heyecanın kontrolü, ses tonunun ayarlanması, etkili konuşma gibi bazı tekniklerden yararlanmak gerekir.
NUTUK (SÖYLEV)
Açık ya da kapalı bir alanda toplanan insanlara bir konuşmacı tarafından bir düşünceyi, bir duyguyu aşılamak için söylenen, yapılan konuşmalara “nutuk (söylev)"; bu konuşmayı yapan kişiye de “hatip" denir. Nutuk, coşkulu ve edebî bir dilde ama herkesin anlayabileceği bir yalınlıkta olmalıdır. Bu tür konuşmalarda amaç, dinleyici kitlesinin ortak duygularını harekete geçirmek, o topluluğu heyecanlandırmak ve coşturmaktır.
Nutukta içerikten çok, kullanılan sözcüklere, tonlamalara ve vurguya önem verilir. Hatip, beden dilini iyi kullanmaya özen göstermelidir. Hatip, belli bir plana göre konuşmalı, dinleyenleri sıkmamak, bolca örnekler vermeli, açık ve inandırıcı olmalıdır.
Nutuklarda özellikle sonuç bölümü çok önemlidir. Bu bölüm, kısa, etkili ve vurgulu bir cümle ile bitmelidir. Konuşmacı asıl ustalığını burada göstermelidir. Nutuk türünün genel olarak siyasal nutuk, askerî nutuk ve dinî nutuk olmak üzere üç çeşidi vardır. Bunlardan başka sendika, kulüp ve dernek yöneticilerinin yaptıkları coşkulu konuşmalar da bu türün içine girer. Nutuk, konferanstan, coşkulu ve heyecanlı olması yönüyle ayrılır
KONFERANS
Bilim, sanat, teknoloji gibi alanlarda, uzman bir kişinin belli bir konuyu açıklamak, öğretmek amacıyla bir topluluk karşısında yatığı planlı konuşmaya “konferans" denir. Konferans bir konuda bilgi vermek amacıyla yapılır. Konferans verecek kişinin, konu hakkında derin bilgisinin, ilginç görüşlerinin olması gerekir.
Bir kişi konferansa başlamadan önce konuşmacıyı dinleyicilere tanıtır. Ardından konuşma başlar. Konuşmacı, konferansı sunmadan önce üzerinde konuşacağı konuyla ilgili araştırma, inceleme yapmalı; o konu hakkında geniş bilgi sahibi olmalıdır. Konferans verecek kişi, konuyu sunarken ilginç ve etkileyici örnekler seçmelidir. Uzun ve karmaşık cümlelerden kaçınmalı; açık ve sade bir dil kullanmalıdır. Ses tonunu iyi ayarlamalı Konuşmacı, konuşma sırasında daha önceden hazırladığı notlara hatırlamak amacıyla bakabilir.
Konferans bittiğinde dinleyiciler konuşmacıya soru sorabilir. Konferans veren kişi dinleyicilerce kendisine sorulabilecek sorulara hazırlıklı olmalıdır. Bu sorular, sözlü veya yazılı olabilir. Ancak soru süresi çok uzun olmamalı, en fazla, konferansın üçte biri kadar bir süreyi içermelidir.
Konferansın en belirgin özelliği öğreticiliktir. Konferans, bazı açılardan ‘nutuk”a benzer. Öğreticiliğin ön planda olması ve konuşma üslubuyla sunulması yönlerinden nutuktan ayrılır.
