BİR PANCUR AÇILDI - MUSTAFA NECATİ KARAER
Yaşamak kaybolan günleri öyle mi.
Hüznüyle, sevinciyle, aşkıyla
Bağ bozumundan habersiz.
Bir nehrin kendi suyuna özlemi
Nasıl olur hiç düşündün mü, işte öyle
Bir özlem, zaman habersiz.
Yıllar ve kaderimin çizgisi
Ellerinden geçiyor dört nala,
Ellerindeki çizgiler dağ - deniz.
Orda yağar yağmurların en mavisi,
Uzanılır bulutsuz dudaklara
Yasaklardan filân habersiz.
Şimdi aynalarda, düşten güzel günler
Ve bir şarkı boyu yaşamak,
Dolu kadehler sebepsiz.
Beynimde kanat sesleri pır pır eder
Çağıran ölümün elleri Can habersiz.
— III —
Yaşamak ve ölmek... Hajur, hayır
Bunun ortasını bulmalı.
Deniz köpüğünden, gök mavisinden
Sürüp gitmeli aşklarda panayır,
Kadınlar cömert, kadınlar vefalı
Yıldızlar, en irisinden.
Kar yağsın diyeceğiz, gör tepeleri
Çiçekler açılsın, işte yedi rengi
Yıldız toplıyalım nar bahçesinden.
Çoban ateşleri büyütsün geceleri
Çocukları, güzelliği, iyiliği,
Gürül gürül akan bir dağ çeşmesinden.
Bir pancur açıldı umutlarla
Elimi uzatsam bahar,
Yemyeşil bir Bursa çinisinden;
Ama güvenemem, bulutlarla
Süzülen kuşlarla gel,
Kaçalım zamanın içinden.
İLGİLİ İÇERİK
MUSTAFA NECATİ KARAER ŞİİRLERİ
MUSTAFA NECATİ KARAER’İN ŞİİRİ
MUSTAFA NECATİ KARAER HAYATI ve ESERLERİ