ÖĞRETMEN GÜNÜ ŞİİRLERİ

Page 7 of 7

SAYFA:7/61-70

61. SADECE ÖĞRETMENİM

Ben öğretmenim
Cehalete vurulan pranganın
Yirmi dokuz halkalı zinciriyim
İrfan ordusunun neferi
Cumhuriyetin bekçisiyim…
İlmin kölesi
İstikbalin meşalesiyim…
Sormayın adımı
Benim adım yok
Sadece öğretmenim
Tebeşirim tükendiğinde
Kalemim kırıldığında
Hür maviliğe dalınca gözlerim
"Vatan sağ olsun!" son sözlerim
Beni alın terimle yıkasınlar
Salımdan öğrenciler tutsun isterim
Yazılmasın adım mezar taşıma
Adsız öğretmen yazılsın isterim
Dedim ya yazmayın adımı
Benim adım yok
Ben sadece öğretmenim…
Öğretmenim…

ÖĞRETMENİM BEN

Devamlı değişen müfredat ile,
Kafası karışan bir bedenim ben.
Çırpınıp bir şeyler vereyim diye,
Eriyen, tükenen ve bitenim ben.

Tatili herkesçe dile dolanan,
Geçim derdi ile aklı bulanan,
Susuz, yolsuz dağ köyüne yollanan,
İtiraz etmeden de gidenim ben.

8-5 memurun gözüne batan,
Kimisine göre yan gelip yatan,
Ayın 15’inde maaşı yatan
Ekdersi on gün geç ödenenim ben.

İlim düşmanıyla muhatap olup,
Gençliği bir dağın başında kalıp,
Her eylül ayında umutla dolup,
Sonra yavaş yavaş tükenenim ben.

Kırtasiye ödeneğiyle taksit ödeyen,
Temmuzda zam alıp %5’lik dilime giren,
Aralık bitince murada eren,
Ocaktan ocağa sevinenim ben.

Bir şey öğretmek için filim çevirip,
Öğretince çocuk gibi sevinip,
Sekiz ay uğraşıp dönüp devinip,
On dakikada teftiş edilenim ben.

Kimsesizim, ağamda yok dayımda,
Bir seçimde varım bir de sayımda,
Senede bir defa kasım ayında,
Yalandan kıymeti bilinenim ben,
Bir garip memurum, öğretmenim ben

SÖZ VERDİM ÖĞRETMENİME

Öğretmenim, babam, ana kucağım
Okulum, ilim, şehrim, bucağım
Sınıfımsa, evim, barkım, ocağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM.

Yeteri kadar çalışacağım,
Rakibimle yan yana yarışacağım,
Elbette aralarına karışacağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Yükselmeli insan dalında
Göstermeli becerisini cihanda
Çalışkanlık belli olur simada
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM
Zeynep Kamil İlköğretim Okulu

ZİLLER ÇALACAK- ZEKİ ÖMER DEFNE

Zil çalacak... Sizler derslere gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benimçin,
Duyacağım, evlerden, kırlardan, denizlerden;
Ta içimden birisi gidecek uça, ese...

Zil çalacak... Siz geminize, treninize gireceksiniz bir bir

Zil çalacak ziller çalacak benimçin,
Duyacağım iskelelerden, istasyonlardan bütün;
Ta içimden birisi koşacak ardınızdan...
Ama ben, ben artık gelemeyeceğim.

Sonra bir gün bir zil çalacak yine,
Hiç kimseler, kimsecikler duymayacak...
Ne sınıflar, ne iskeleler, ne istasyonlar, ne siz...
Ta içimden birisi kalacak oralarda...
Ben gideceğim

65-ÖĞRETMEN- RASİM KÖROĞLU

Kalem ile deler cehlin dağını,
Aydınlığa bir yol açar öğretmen
Kapatır öfkenin, kinin çağını,
Gönüllere sevgi saçar öğretmen.

O dur yarınların gerçek güvenci,
Okutur çocuğu, eğitir genci,
Pilot olduğunda küçük öğrenci,
Yükselir göklere uçar öğretmen.

Devlete temeldir, millete maya,
Tarla yapmış yurdu bir boydan boya,
Kocaman şehirden küçücük köye,
Sevgi eker, saygı biçer öğretmen.

Gündüzün dostudur, gecenin hasmı,
Onunla çizilir yarının resmi,
Doğacak çocuğa verilir ismi,
Nesilden nesile geçer öğretmen.

Saygısı sonsuzdur Milli Marş'ına,
Teslim olmaz asla hain kurşuna,
Şehit olur yine çıkar karşına,
İşte böyle bir ant içer öğretmen.

Herkesin derdine dağıtır şifa,
Memnundur işinden, çekse de cefa,
Gelirse dünyaya ikinci defa,
Yine bu mesleği seçer öğretmen.

Sarılırken kefen yorgun bedene,
Son dersini verir yolcu edene,
Benzemez öyle her gelip gidene,
Koca bir dağ gibi göçer öğretmen.