CÜZDANIMDA ON LİRA - ÂDEM TURAN 
ben nereden bilirdim
yaşlarına göre konuştuklarını insanların;
Kitab’a el basıp
ekmek
ve nice kutsallıklar adına
yeminler ettiklerini
böylece birçok konuşma olurdu
sözgelimi
çocukluk, ergenlik, onsekizlik gibi
daha niceleri
daha niceleri...
ben ki bir gecelik kahraman
şaşardım yüzümün bu denli güzel oluşuna
çiçekler alır, çıldıracak gibi olurdum
koşardım dostlarıma ve tartışırdım
iki cambazın
kaç ipte yaşadığını
sonra yıkılırdım, bilmezdim çünkü bir çok şeyi
bir çok kere yıkılırdım
cüzdanımda on lira!
ipte sen kalırdın, herkes seni konuşurdu
sen de konuşurdun ki her konuşman
yeniden bir yıkımdı
tanıyamazdım seni
aynalara bakar sorardım, neresindeyim yaşamanın
herkes işin gırgırındaydı:
dilenciler, yeni sevdalılar
açız diyenler..
bense yıkılırdım, geç kalmış biriydim
elimde bir gecelik kahramanlığım
kanlar içinde
dostlarıma giderdim, herkes gibi giderdim,
sigara içer, ağlardım..
artık gövdemi kullanmayacağım peşinsıra
işte sana binlerce yemin!
ekmeğe ve ekinlere dâir konuşmayacağım,
bilmem neresindeyim umudun ve yaşamanın
suları çekilmiş bir denizin önünde
ayaklarını öpeceğim
yorgun denizcilerin...
İLGİLİ İÇERİK
