ÖĞLE PAYDOSU - AHMET OKTAY
Küt küt toslayarak
şuramda bir delik açtıkça
yaşamak denen bocurgat
ne rakının tadı kalıyor
ne çingene pembeleri içinde
önüne gelenle fingirdeşen
at kestanelerinin.
Yeni zamlar
sökün etti az önce radyodan,
bir yandan da cızırdayıp duruyor
tuhaf bir cümle mektubundan Veysel’in:
“doğduğumdan beri mi gezdiriyorum
boğdurulmuş bir ölüyü içimde?”
Tırnaklarımı yiyerek
parkın kanepesinde
kendini kendine sürgün eden kardeşimin
anımsarken o masmavi gözlerini
bir delikanlı çöküyor yanıbaşıma.
Ve kanat çırpan elleriyle
açıyor gazeteye sarılı paketini:
çeyrek ekmekle beş-on zeytin.
Dalmış olmalıyım ki
kazınmış başına
“hırsızlık değil” diyor “siyasi”
ve gelincik basmış bir tarla gibi
gözlerini alarak gelip geçenin
usulca dişliyor ekmeğini.
İLGİLİ İÇERİK
