İHTİYAR - İLHAN YÜKSEL
İhtiyar
Ah! gözlerinde yılların
Yorgunluğu var
Ağlamaklı bakışlarıyla
Uzakları süzüyordu
Çocuklar gibi utangaç
Dudakları kurumuş
Kim bilir belki aç
Yürüyemiyor
Yardıma muhtaç
Yanında torunu;
Ağzında sakız;
Uzun saçlarıyla
Önce zannettim ki kız
Şımarık saygısız
Saçları abuk sabuk renklere boyalı
Kolları dövmeli
Yarım yamalak bir Türkçesi
Bir yabancı görüntüsü veriyordu
Bak işte oğul dedi; ihtiyar
Bu hale ne demeli
Oturmuş kaldırımın üstüne
Bir şeyler mırıldanıyordu
Sonra gülümsedi birden
Gözleri ta uzağı süzerek çakmak oldu
Durdu dizlerinin üstüne
Dedi oğul şu hale bak
Bir zaman at koştururken cephelerde
Ele ayağa düşer miydik?
Keşke dedi torunumu böyle görmeseydim de
Toprak olaydım toprak
Ah o günler nerde
Çanakkale de
58.alayda çavuştum
Gâvur bomba yağdırıyordu üstümüze
Yüzbaşı dedi ordular hücum
Süngüyü takıp siperden yıldırım gibi
Atıldık düşmanın üstüne
Ölmedik ama kolumdan vurulmuştum
Biz kaldık çoğu Rahmeti rahmana yürüdü
Bu vatan böyle kurtuldu
Ve böyle kuruldu
Gitmesin ama gücüne
Biz tarih yaptık
Siz yazamadınız unuttunuz;
Unutturuldu
İLGİLİ İÇERİK
