VİRANE GÖNÜL - İLHAN YÜKSEL
Sanmayın ezelden virane gönül
Dalında yaprağım kurudu gitti
Ne bağban kaldı ne bahçe ne bir gül
Ter ketti bir zaman var idi gitti
Hayaller içinde tahta kuruldum
Vefasız sevdaya boşa yoruldum
Şimdilerde can evimden vuruldum
Karalı yaslara bürüdü gitti
Harcadım yoluna vakti ömrümü
Sağ solum karmaşık etti yönümü
Zülfüne doladı bahtı gönlümü
Onulmaz dertlere sürüdü gitti
Bir anlık düşünüp geriye baksa
Bağladı gönlümü geri bıraksa
Hayal mi gerçek mi bıraktı yasa
Başka bir âlem den sır idi gitti
Karıştı toz duman sağ ile solum
Haramiler gibi kestirdi yolum
Ayağım pranga kelepçe kolum
Köle oldu gönlüm hür idi gitti
İLGİLİ İÇERİK
