PAS- ÖMER ERDEM
biz sevgilinin yanağından mısırın sürgününden
biz eksiltmekten mülkün gazabından biz durmaktan dem vuruyoruz
bizi anlamıyorlar
ağaçların ömrünü gösteren halkalar bizim de izimizdir
biz denizin balığından suyun çatısından söz açıyoruz
bizi anlamıyorlar
biz akdeniz sütüyüz biz çölde çaresiz gölgeyiz
biz yetimin sızlayan dişi
peynirin şiiri, zeytinin zerdüştüyüz
diyoruz, anlamıyorlar
içimiz ne deri ne kemik ne de metal
kulak uçlarımız vurulmuş ceylan diyoruz
bizi anlamıyorlar
köpeğin karnında uyumuş gece nöbeti
çıkarıp hançerini yüzümüze assa
biz yine ırmaklara aidiz ahşabın soyundanız
yanan bir ormanın derdidir mezar taşımız
diyoruz, anlamıyorlar
kitaplar açılsın yemin kılıçları bir bir dikilsin
şehirlerin sürgünü olalım
lanet okları salınsın peşimizden
insan su gibi su kalsın aşka inansın
diyoruz, anlamıyorlar
yükselen binaları gösteriyorlar önlerini kaşıyarak
rüzgârla yarışan motorları
ölüm bir küldür savrulur gözünüze göremezsiniz
diyoruz bize inanmıyorlar…
Ömer Erdem
2015
-PAS-
Dağlarca Şiir Ödülü 2015
İLGİLİ İÇERİK
