UZAK SEVDA - İBRAHİM BERBER
İki el silah sesi, çınlatıp gökkubbeyi,
Şehrin orta yerinde, böldü geceyi birden,
Kapanan gözlerimde, vâdilere sis indi,
Yapraklarını döktü üstüme, üç beş kavak,
Nicedir içimdeki yağmurun sesi dindi,
Mecâlsiz bedenime, ağır geldi yaşamak,
Karanlıktı, soğuktu ve ben çok üşüyordum.. .
Bekledim gelir diye, dilinde dualarla,
Yetişmedi ellerin, bir türlü imdâdıma,
Ümitle sarıldığım, demek her şey yalandı?
Birden suyu çekildi, gür akan çeşmelerin,
Yüreğimde ansızın, bir bozlak mayalandı,
Yokluğun ne çok sesli, bir ölüm ülkesiydi,
Dipsiz bir uçurumdan, aağı düşüyordum...
Ceketimin cebinde, bir resmini buldular,
Polis kayırlarında, bilinmiyordu adım,
Kuşkanadı bir rüzgâr, saçımı yalıyordu,
Yaralı bedenimi, bir kayaya dayadım,
Kanımın kokusuna, çakallar uluyordu,
Yıldızsız, dolunaysız bir bozkır ortasında,
Son nefesim de bile seni düşünüyordum..