OPHELİA - ŞÜKRAN KURDAKUL 
Bu çöreotları, sultan küpeleri
Doğayı gizlerinde özümseyenler
Papatyalar, sedefotları, mor menekşeler
Saraylarda kurumaya bırakmazdı seni.
Neleri toplamışsan güzelliğinde neleri
Söğütlerin gölgesinde açmayı bekler
Kaç mevsimin rüzgârı yeniler gider
Gençlikte kurulan hayaller gibi.
Perde inse, ışık yansa gecemizde
Dalsak bir odasına yoluna düştüğümüz evin
Acısı duyarlığımıza yansıyan sesin
Sevdamıza çoşum katar bizim de.
Ölüm neylesin buraya gelenleri
Sözcüklerin yatağında gelin olanları.
İLGİLİ İÇERİK
