Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

KİTAPLAR KİTABI’ndan- CEMAL CUMA

(İran, 1956)
Biz mi okuruz kitapları,
kitaplar mı yazar bizi yoksa?

Dudakların bir kitap,
bir öpüşle okunan.

Her kalemin içinde
bir kitap var tutuklu.

Bir kitaplık senin gövden:
Uğruyorum
arada bir.

Bıktırıcı konuklar
okuyup bitirdiğimiz
kitaplara benzer.

Kapağı yaldızlı,
yazısı silik
eski kitaplar gibi
kimi insanlar.

Yiter kimi kitaplar
okunduktan sonra.

Her yara bir tümcedir
acılar kitabında.

İsteklerin kitabıdır yatak:
İki okuru olsun yeter.

Deniz denen o koskoca kitabın
özetinin özetidir her damla

Giriştir gök gürlemesi
yağmur denen kitaba.

Resimler çizmekte
uyku düşlerin kitabına.

Yeşil bir kitaplıktır orman.

İki ayrı kitap mıyız
 sen ile ben?
İki bölümü müyüz yoksa
aynı kitabın?

İki bölümden oluşmuş,
kısa notlarla dolu
bir kitaptır aile.

Bir kitap olduğunu mu
söylüyorsun'?
Sanmıyorum!

Durmadan yinelenen
hep aynı sayfalardan
başkası değilsin sen.

Dostum olmak istersen,
bir kitap ol ilkin!

Vakti mi var kelebeğin
çiçekleri okumaktan?

Seni okuyamıyorsam
bağışla beni.
Başka bir kişide
okumuştum seni
daha önce.

Özdeş kitaplar mı olalım?
Hayır!
İstediğim,
aynı kitabın
ayrı sayfaları olmamız.

Ey kitap yakan!
Seni de bir kitap yakar
bir gün.

Rüzgârın,
bir yüzünden
okuduğu kitaptır yelken.

Neler yazar dalga
kıyıdaki taşlar üzerine
ölmeden önce?

Yalnızca kadınlar
ve çocuklar
ayaklı şiir kitaplarıdır.

Okunması yasaklanmış
bir kitaptır tutuklu.

Yakılan kitaplar
ışığı bol şehitlerdir.

Kendiliğinden yazılan
kapalı bir kitaptır
kucaklaşmamız.

Suya yazar rüzgâr
ağaçlarda okur.
Türkçesi: Murat Alpar

SON EKLENENLER

Üye Girişi