Bedri Rahmi Eyuboğlu (1913-1975), "D grubu" ressamları arasına girmekle kalmayıp aynı zamanda güzel sanatlar akademisi resim bölümünde uzun yıllar öğrencilik ve öğretim üyeliği yapmıştır. Güzel Sanatlar Akademisi'nde öğrenci iken estetik ve mitoloji dersleri aldığı Ahmet Haşim'in, Eyuboğlu üzerinde derin etkisi vardır. Pir Sultan ve Karacaoğlan geleneğinden gelen bir büyük etkilenmeyi yaşayan Eyuboğlu'nun şiirlerinde, ressam kişiliğinden gelen renk öğesi birinci planda yer almaktadır. Bu renk coğrafyası, içerisinde önemli bir düzeyde halk kültürünü barındırır. Bunun için şiirindeki kelimelerin rengi daha çok Anadolu insanının günlük hayatına ait canlı renklerdir. İnsani bir nitelik verilen doğa, onun şiirinin en önemli izleğidir. Şiirine aldığı doğal öğeler, devingen bir nitelik taşır. Şiirinin en önemli özelliklerinden birisi de sosyal içerikli olmasıdır. Bu izleğiyle Anadolu insanının yoksul hayatını anlatır.
Şiirlerini Yaradana Mektuplar (194,1), Karadut (1948), Tuz (1952), Üçü Birden (1953), Dördü Birden (1956), Bi Güzel (1959) kitaplarında toplamıştır. Bütün şiirlerini Dol Karabakır Dol (1974) ve Yaşadım (1977) başlıkları altında tekrar kitaba dönüştürür.
Milli romantik açılım, Cumhuriyet Dönemi Türk şiiri içerisinde memleket edebiyatı vb. gibi muhtelif başlıklar altında sürekli olarak kendisini ifade etme imkânını bulmuştur. Milli devlet ve milli dil kavramlarının günümüzde kazandığı önemi göz önünde tutacak olursak milli romantik açılımın sadece bizi değil; dünyada milletleşme sürecini yakalamış veya bu bilincin farkına varmış her topluluğu ilgilendirdiğini söyleyebiliriz. Bu nedenle milli romantik açılım etrafında şekillenen edebi hareketler, edebiyatımızın her döneminde cazibesini yitirmeyerek varlığım koruyan en uzun vadeli hareketlerdir. Günümüzde de milletleşme bilincinin tarihsel dokusuna uygun her edebi oluşumun ana kaynağı olmakta devam etmektedir.
(Ramazan Korkmaz - Tarık Özcan CUMHURİYET DÖNEMİ: Şiir 1950 sonrası)