BENİ SENSİZ BIRAKMA - İLHAN YÜKSEL
Öylesine yaşardım ben bir zaman sensiz
Şu karanlık dünyama girdin; daracık ensiz
Bir ışık tuttun şu kör kuyularda kefensiz
Sonra unuttun beni; gel habersiz bırakma
Gel; şu dünyama geri; gül solsun ay kararsın
Gecemde gündüzümde anla ki sen varsın
Şu perişan halimi gelip görsen ağlarsın
Bu çıkmaz sokaklarda yorgun fersiz bırakma
Sensiz bütün kapılar yüzüme kapanıyor
Söyle neden şu beni gören deli sanıyor
Bir ateş tutuştu bak işte her yer yanıyor
Çöl ortasında etme; susuz tersiz bırakma
Rüya gibiydin sanki hep; bir vardın bir yoktun
Yıkık bir viraneyim şu varlığımdan korktun
Sen sırtıma saplanan hep zehirli bir oktun
Beni mezara koyup ruhsuz sersiz bırakma
Deniz ortasında hep dipsiz uçurumlarda
Beni bıraktın sanki karanlıklarda darda
Terk edersen beni bak; şu yalancı baharda
El duyar gel kıymetsiz ve değersiz bırakma
Ne olur, ya öldür şu beni, ya yaramı sar da git
Gel yazımda değil, kış gelsin bari karda git
Yaprak dökünce bırak, beni sonbahar da git
Yollarda yalnız atsız ve eğersiz bırakma
İLGİLİ İÇERİK
