III. Gazel
1. Tûti-i mu’cize-gûyem ne desem lâf değil
Çarh ile söyleşemem âyînesi sâf değil
2. Ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana
Ehl-i dil birbirini bilmemek insâf değil
3. Yîne endîşe bilir kadr-i dür-i güftânm
Rüzgâr ise denî dehr ise sarrâf değil
4. Girdi miftâh-ı der-i genc-i meânî elime
Âleme bezl-i güher eylesem itlâf değil
5. Levh-i mahfûz-ı sühandır dil-i pâk-i
Nef î Tab'-ı yârân gibi dükkânçe-i sahhâf değil
Günümüz Türkçesiyle:
1. Ben mucize gibi söz söyleyen bir papağanım. Ne desem (o söylediğim sıradan bir) söz değildir. Felek ile söyleşemem, zira onun aynası (gönlü) saf değildir. Beyitte, papağanları söz söylemeye alıştırmak için karşılarına ayna tutulması âdetine işaret vardır.
2. Gönlü temiz olmayana gönül ehlidir, diyemem. Gönül ehlinin birbirini bilmemesi, tanımaması insaflı bir iş değildir.
3. Her ne kadar içinde yaşadığımız zaman alçak ve kıymet bilmez ise de sözümün incisinin değerini yine düşünce bilir, tanır.
4. Manalar hâzinesinin kapısının anahtarı elime geçti. Artık bütün dünyaya inciler saçsam bu boşuna harcanmış sayılmaz.
5. Nef’î’nin temiz kalbi şiirin Levh-i mahfuz’udur. Dostlarınki gibi küçücük bir sahafçı dükkânı değildir.
Levh-i mahfuz insanlarının kaderlerinin, başlarına neler geleceğinin yazılı olduğu şey demektir. Şair kendisinin şairlik tabiatını bu şekilde yüceltirken diğer şairlerin şiir söyleyebilme kabiliyetlerini eski kitapların alınıp satıldığı küçük bir kitapçı dükkanına benzetmektedir.
Prof. Dr. M.A. Yekta Saraç, Divan Şiirinden Seçmeler
İLGİLİ İÇERİK
KASİDE İNCELEMESİ-NEDİMDEN SEÇMELER
- << Önceki
- Sonraki
