MEVLANA İLE İLGİLİ ŞİİRLER
SAYFA:1/01-10
1-MEVLANA-BEKİR SITKI ERDOĞAN
Ey saadet mülkünün hünkârı Pir
Sende sır var
Sende sekran kâinatın raksı var
Her giren cahil girer Dergâhına
Her çıkan dânâ çıkar.
Ey güzellik sırrının miftahı dost,
Ey ilâhi nurla şavkalmış bedir
Ey hudutsuz ma’verâ
Solmıyan gerçek bahar.
Söyle esrarın nedir?
Her giren çirkin girer dergâhına
Her çıkan râna çıkar…
Türbegâhın dâima âşıklar evi
Cümle âlem vecd içinde
Cümle âlem Mevlevi…
Yer döner, boşluk döner, âlem döner,
Cümle âlem Şems’in etrafında raksetmektedir.
Bir büyük âyinde’ tekmil rûzigâr
Bir dönüş başlar ki artık yer ve gök
Hep kaybolur
En güzel mâ’nâ çıkar…
Ey muhabbet pîri dost,
Ey gönüller tahtının sultanı yâr
Siretin her kalbe sinmiş,
Sûretin her yüzde var.
Sayfa sayfa şerhedilmiş Mesnevidir her kapı
Hangi âşık çalsa
İstikbâle Mevlâna çıkar.
D-III - ARİF NİHAT ASYA
Yatırırken bu sedef kakmalı şimşir beşiğe
Neyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı?
Perdelerden taşırıp neyleri çığlık çığlık
Neyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı
Bir, ipekten ve köpükten yaratılmış yumuşak
Tüyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
Kıyılardan, ovalardan derecek inciyle,
Çiyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
Gece, mehtabı elekten geçirip kirpikler
Ayla kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
Mesnevî'sinde bir altın lüleden nûr akıtıp
Öyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
"Bu yürek durmayacaktır" dediler... esmadan
"Hay"la kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
Sakalar doldurarak kırbaların Kevser'den
Meyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
Ve açıp ağzını Nîsan Tası'nın Besmele'ler
Suyla kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı
Ruhlardan, kokulardan, durulardan duru bir
Şeyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
Ulu Tuba'ların altında gönüller, eller
Böyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ'yı.
Kubbe-i Hadrâ, Ş.l, 1975, s.225
Sedef kakmalı: Sedefle süslenmiş.
Şimşir beşik: Tabut.
Esma: İsimler, Allah'ın isimlerinden
Hay: Allah'ın isimlerinden; diri, canlı.
Kırba: Sakaların su taşıdıkları köseleden kap.
Nîsan Tası: Mevlânâ Müzesi'nde tunçtan, tarihî bir küp.
Tûbâ: Cennet'te büyük bir ağaç
MEVLANA - ARİF NİHAT ASYA
Yıllar yılı, gurbetlere sabretti de gitti;
Her hâli için Tanrı’ya şükretti de gitti.
Yaz kış, sabah akşam, gündüz gece demeden O,
Esmâ-i İlâhiyyeyi zikretti de gitti…
Yaz kış, sabah akşam otururken ve dönerken
Esrâr-ı İlâhiyyeyi fikretti de gitti.
Kalkınca kudümlerle ve neylerle semâ’a
Her akşamı bir Leyle-i Kadr etti de gitti.
«Arif kişiler gönlü, yerimdir» diyerekten
Sevdâsını âriflere nezretti de gitti.
Herkes bilir: ömrünce gönül kırmadı şurda;
Ömrünce sevâb işledi; hayr etti de gitti.
İnşâd edecektir O’nu güller de dalından:
Evrâd’ını bülbüllere öğretti de gitti.
Duyguyla, tefekkürle kanadlandı yerinden;
Her fikri ve her duyguyu şi’r etti de gitti.
Hüsnün dili, aşkın dili, gönlün dilidir bu…
İhsâtıını nîsan gibi neşretti de gitti.
Gözler bularak bakmak için sende, ey Asya,
Her yıl düğün âyinini seyretti de gitti.
Tahrilli, Yeşil Kubbe’nin üstünde hilâli
Yollarda kalan yolcuya Bedr etti de gitti.
Mutriblere «Ney üfle, kudüm vur!» sana, şâir,
«Yaz, söyle ve anlat!» diye emretti de gitti.
Bir kısmına teşbihini has bendelerinden,
Bir kısmına ilhamını devretti de gitti.
MEVLANA-ARİF NİHAT ASYA
"Arif kişiler gönlü yerimdir!" diyerekten
Sevdasını ariflere nezretti de gitti.
Herkes bilir ömrünce gönül kırmadı surda;
Ömrünce sevap işledi, hayr etti de gitti.
İnşad edecektir onu güller de dalından:
Evradını bülbüllere öğretti de gitti.
Duyguyla, tefekkürle kanatlandı yerinden;
Her fikri ve her duyguyu şi'r etti de gitti.
Hüsnün dili, aşkın dili, gönlün dilidir bu...
İhsanını nisan gibi neşretti de gitti.
Gözler bularak bakmak için sende ey Asya,
Her yıl düğün âyinini seyretti de gitti.
Tahrilli Yeşil Kubbe'nin üstünde hilâli
Yollarda kalan yolcuya bedr etti de gitti.
Mutriplere "Ney üfle, kudüm vur!", sana, şair,
"Yaz, söyle ve anlat!" diye emretti de gitti.
Bir kısmına teşbihini has bendelerinden,
Bir kısmına ilhamını devretti de gitti.
5-MEVLANA -D V - ARİF NİHAT ASYA
-Remzi Akyürek'e-
Ney, kudüm, ûd uyumuşlar şimdi.
Okur Evrâd'ını kuşlar şimdi.
Hepsi "Mevlâ" diye çarpardı, yazık,
O yürekler soğumuşlar şimdi!
Mesnevi nerde, nasıldır Dîvân?
Çeşmelerdir, kurumuşlar şimdi...
Yolcusuz, Kubbe-i Hadrâ'ya gelen
Şu inişleri şu yokuşlar şimdi...
Bihaber öyle ki, bilmem; ne yazar,
Ne okurlar okumuşlar şimdi?
Tozlar altında mı, göklerde midir
O keramet, o buluşlar şimdi?
Rahlelerden el açar Arş'a duâ
Okur Evrâd'ını kuşlar şimdi!
Kubbe-i Hadrâ, Ş.1, 1975, s. 229
GELDİM YA MEVLANA-İBRAHİM SAĞIR
Günahkâr hâlimle, âr ede ede,
Türbende mum diye yanmaya geldim.
Destûr ver ya Hünkâr, Şems-i Tebriz’in,
Selâmın edeple sunmaya geldim.
Sonsuzluğun ezel-ebet arası,
Bilirim yüzümün çoktur karası,
İçimde kanadı firkat yarası,
Hasretim giderip kanmaya geldim.
Bu nefis mânâya küstürdü beni,
Madde sehpasında astırdı beni,
Delice her yana estirdi beni,
Huzurda durulup, dinmeye geldim.
Dünya denen hiçi attım ardıma,
Deva sende diye bildim derdime,
Yetiş pirim yetiş, imdat yardıma,
Mânâ denizinde yunmaya geldim.
Tövbe hırkasını giydim eynime,
Kulluk zincirini taktım boynuma,
Doldurdum sevdanı kuşça göynüme,
Nurunda nârımdan sönmeye geldim.
İçim alev alev aşkın nârından,
Çek al beni, çek al, benlik surundan,
Nur ver bana, nur ver bana nurundan,
Pervanen olup dönmeye geldim.
Kumrular “HÛ” çeker türben damında,
Duyulur Konya’nın her akşamında,
Şu derin sükûtun gizli gamında,
O güzel demleri anmaya geldim.
SANA GELDİM MEVLANA - YAVUZ BÜLENT BAKİLER
Sana geldim Mevlana...
Düştüm yollara Fatiha'larla
Önümde yemyeşil ışıktan bir iz
Yıkanmış yaprak gibi tertemiz
Sana geldim Mevlana...
Her şey öylesine mağrur, sessiz, tertemiz
Geçmiş asırlardan beri tertemiz
Bir el dokundurursam sandukalara
Uyanır Horasan erleri
Sana geldim Mevlana...
Divan durdum önünde, duygulu, sessiz
İçimde ne hasret, ne gül, ne bülbül
Şimdi ezan nur âlem, nur Konya
İşte sabır, işte aşk, işte tevekkül
Sen bilirsin Mevlana...
Sana geldim Mevlana...
Ayet ayet İslam, nakış nakış Türk
Bir türbe içinde ne güzel mana
Serin bir rüzgârla çok uzaklardan
Sana geldim Mevlana...
MEVLANA İLE HOŞGÖRÜ- SELİM TEMİZ
Uzayın derin bir sırrı var, döner kardeşçe
Dünya döner, devran döner, sonra yine döner
Kendi etrafında döner Dünya, hiç durmadan
Ezeli ve ebedi bir sabırdır, Mevlana
Güneş çok uzaktır, hem ısıtır hem de yakar
Her şey toprakta başlar, toprakta tekrar biter
Zaman, döner bir Dünya'dır; ışığı Güneş'tir
Ezeli ve ebedi bir sabırdır, Mevlana
Yağmur yağan râhmettir, tekrarlanan zahmettir
Toprak, verir, tekrar alır, tekrar can'dır toprak
Yaradan yaratmış, çok çeşitli ve de kutsal
Ezeli ve ebedi bir sabırdır, Mevlana
Dönerek işleyen ‘İlâhi' bir ışıktır ‘O'
Dönerek işleyen bir Dünya'dır, Mevlana
Sabırla akan, zamanla mekândır Mevlana
Yüzde yüz ilimdir yaradan; elçi Mevlana
MEVLANA- METİN KELEŞ
Hoş görünün mimarısın
Gönüllerin baharısın
Türkülerin diyarısın
Canım Mevlana Mevlana
Döner durur semahların
Ne güzeldir sabahların
Çoktur senin âşıkların
Ağlar Mevlana Mevlana
Az da biter çokta biter
İnsana insanlık yeter
Gönüller hep seni sever
Yanar Mevlana Mevlana
Aşık Metin bitmez sanma
Hakkı uzakta arama
Bu gönülde ki yarama
Derman Mevlana Mevlana
10-BU GÜN MEVLANA GÜNÜ -İBRAHİM COŞAR
Unutalım yürekte beslenen tüm kinleri
Bu gün hoşgörü günü bu gün Mevlana günü,
Birleştirelim dostlar dünyadaki dinleri
Görmeyelim küskünü bu gün Mevlana günü
Gel diyordu Mevlana kim olursan öyle gel
Kardeş yaratıldık biz olur mu ki bizden el
Tanrı insanı sever güzel olursa amel
İnsandan yok üstünü bu gün Mevlana günü,
Unuttum bana karşı yapılan hakareti
Sizde beni affedin, beslemeyin nefreti
Bak Mevlana göstermiş bizlere işareti
Unutalım biz dünü bu gün Mevlana günü,
Coşari sesleniyor sevgi olsun yürekte
İnsanlık için her şey, özü vardır gerçekte
Yapılan her sevabın hepsi ayrı ölçekte
Bozmayalım bütünü bu gün Mevlana günü
İLGİLİ İÇERİK
29 EKİM CUMHURİYET BAYRAMI İLE İLGİLİ ŞİİRLER
19 MAYIS ATATÜRK’Ü ANMA HAFTASI ŞİİRLERİ
23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK ve ÇOCUK BAYRAMI ŞİİRLERİ
BAŞÖRTÜSÜ ve ÖRTÜNMEK İLE İLGİLİ ŞİİRLER
SAYFA:2 /11-20
11-MEVLANA- RAŞİT KESKİN
Aşkın girdabına tutulmuş
Döner Hakk’a doğru Mevlânâ
Gönüller Hakk’ı onda bulmuş
Gözlerin nuru Mevlânâ
Sevgi bağından bir nehr akar
Üstündeki köprü Mevlânâ.
Bahçesinde hep güller kokar
O güllerin gülü Mevlânâ
Nura boğmuş meşhur beldeyi
Akan gözyaşıyla Mevlânâ
Sevgiyle yoğurmuş her şeyi,
Dağıyla taşıyla Mevlânâ
Aç olan gelsin bu dergâha
Ekmek, su, sevgidir Mevlâna.
Yükselir nuruyla Allah’a
Menzile çizgidir Mevlâ’na
Yelken açar hep sonsuzlara
Dalar ummanlara Mevlânâ
Bazen çıkar da yıldızlara
Bakar, insanlara Mevlânâ
MEVLANA VE HOŞGÖRÜ- FİKRET GÜRSOY
Mevlana değince, aklıma ilk gelir, hoşgörü
İslam Dininin, ana temelidir, hoşgörü
İnsanların kalbini fethetmektir, hoşgörü
Yaratılmışı, yaratandan ötürü sevmektir, hoşgörü
Yıllardır hoşgörünün simgesisin, Ey Mevlana
Ellerimizi göğe değil, açarız Mevla’ma
Konya’dan, Dünyaya ışık tuttun, Ey Mevlana
Dualarımız daim ulaşsın, Mevla’ma
Mevlana, tasavvufun babası
Çok değerlidir, üzerindeki abası
İncelik ondadır, yoktur kabası
Oraya koşuyor, Mevlana kasabası
Kâinat dönüyor, Mevlana’nın döndüğü gibi
Mevlana’nın kıymetini bilmeyenlerin, göründü dibi
Onun elinde ve dilinde, hiçbir zaman bulunmaz çivi
Mevlana ve hoşgörüden anlamayanlara, sunarım kivi
MEVLANA- SULTAN MUSTAFA
Nice canan terk eyleyip aşkını
Döne döne gelir sana Mevlana
Nice tövbe kıran, dergah kaçkını
Yuna yuna gelir sana Mevlana
Kimi uddan geçip kimi kopuzdan
Kimi Hintten, Çinden kimi Oğuzdan
Bir gün içmek için şeb-i arusdan
Kana kana gelir sana Mevlana
Gönül sığmamışsa gönül kabına
Derdi olan bakar mı hicabına
Vahdet lokmasını Hak şarabına
Bana bana gelir sana Mevlana
Varlığın sırrını bildi bileli
Evini barkını terk eden veli
Kendini savrulan yaprak misali
Sana sana gelir sana Mevlana
Sultan’ın bir ateş düştü içine
İster Çine gitsin ister Maçine
Terk edip varlığı senin hiçine
Yana yana gelir sana Mevlana
MEVLANA…!- FERİHA CEYLAN
Senin yolun hak yoludur
Kokuların gül kokudur
Dedin şems de pirimdir
Sana dönerim Mevlana
Hak ilmidir Amelinde
Hoş görülük temelinde
Hak şerbeti ellerinde
Sana dönerim Mevlana
Güller gülistan da açar
Gül kokusu amber saçar
Gül yüzünde güllerin var
Sana dönerim Mevlana
Elbet varırsam diyarına
Ellerim de güller sana
Eğri boynum düşer yana
Sana dönerim Mevlana
Feriha bir garip kuldur
Fersah fersah dert doludur
Fırsatçı mahşer kurdur
Sana dönerim mevlana
15-MEVLANA İLE ŞEMS - HİLMİ YAVUZ
aşklardır benim bildiğim
ben oluş’um sen değişim
hangi kitaptan geldiğin
bilinmez; ama sen yine de gel,
yine gel de
bir gülü sağalt o rose thou art sick
ve anlaşılmak
her zaman gizlidir hep ayrı nedende
ah, aşktır o, bazen ir tende ölür
bazen de bedende.
görüş’üm bir yaprak, biliş’im bir dal
ve gonca gül olur kimliğim
göğüyse benim belleğim
belledin... uçan güneşler orda
ve orda, şems-i perende
birliğim dokunulmaz dirliğim
neyse o, hem gidende var biraz
ve hem de dönende!..
Aşk’la biz, ikimiz, var’la yok gibiyiz
ah giderek ne kadar az kendimiziniz
çünkü sende bir yaz olarak devam ederiz
sense bir yaz olarak bedende...
söylen’din söylenmesen de...
İLGİLİ İÇERİK
29 EKİM CUMHURİYET BAYRAMI İLE İLGİLİ ŞİİRLER
19 MAYIS ATATÜRK’Ü ANMA HAFTASI ŞİİRLERİ
23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK ve ÇOCUK BAYRAMI ŞİİRLERİ
BAŞÖRTÜSÜ ve ÖRTÜNMEK İLE İLGİLİ ŞİİRLER
