HİCRET - KEMALETTİN KAMU
Allah’ım ne bunaltıcı, ne boğucu bir gece
Gözlerimiz bulutlandı arabaya binince
Karanlıkta kaçıyoruz; çoğalıyor korku,
Umulmadık bir felâket geçiriyor ordumuz.
Zaman zaman top sesleri duyuluyor derinden,
Sarsılıyor yüreğimiz kopar gibi yerinden
Fakirleri yalınayak, zenginleri altında
Yollar uzun bir inilti yıldızların altında!...
Gönüllerin gözyaşına inandığı bir anda
Çok sevgili yuvamızı yâd ellere bıraktık!
Dirseğimi dayayacak bir pencerem yok artık...
Elveda, ey harap olan baba evi elveda!
Bütün gece yol alırken tehlikeler içinde
Ellerimi unutmuşum kardeşimin dizinde,
Arkamızdan kayboluyor beldemizin bağları,
Arkamızda beyaz başlı Anadolu dağlan Sanki:
“Gece yolcuları gitmeyiniz” diyordu
Arkamızda bizim gibi gurup eden bir ordu...
Arkamızda neler yok ki... Dokunmasın insana?
Viran bir köy önlerinde indik eski bir hana...
Gönüllerin gözyaşına inandığı bir anda
Bin bahçeli beldemizi yâd ellerde bıraktık...
Gölgesinde barınacak bir ağacım yok artık...
Dallarında bülbül öten bahçelere elveda...
İLGİLİ İÇERİK
KEMALETTİN KAMİ KAMU HAYATI ve ESERLERİ
